« ۷ »

سوره «أعلى»

 

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ

سَبِّحِ اسْمَ رَبِّكَ الْأَعْلَى (1) اَلَّذِي خَلَقَ فَسَوَّى (2) وَالَّذِي قَدَّرَ فَهَدَى (3) وَالَّذِي أَخْرَجَ الْمَرْعَى (4) فَجَعَلَهُ غُثَآءً أَحْوَى (5) سَنُقْرِئُكَ فَلاَ تَنْسَى إِلَّا مَا شَاءَ اللَّهُ إِنَّهُ يَعْلَمُ الْجَهْرَ وَمَا يَخْفَى (6) وَنُيَسِّرُكَ لِلْيُسْرَى  (7)  فَذَكِّرْ إِنْ نَّفَعَتِ الذِّكْرَى (8)  سَيَذَّكَّرُ مَنْ يَخْشَى (9) وَيَتَجَنَّبُهَا الْأَشْقَى (10) اَلَّذِي يَصْلَى النَّارَ الْكُبْرَى (11) ثُمَّ لاَ يَمُوتُ فِيهَا وَلاَ يَحْيَى (12) قَدْ أَفْلَحَ‏ مَنْ تَزَكَّى (13) وَذَكَرَ اسْمَ رَبِّهِ فَصَلَّى (14) بَلْ تُؤْثِرُونَ الْحَيَاةَ الدُّنْيَا (15) وَالْآخِرَةُ خَيْرٌ وَأَبْقَى (16) إِنَّ هَذَا لَفِي الصُّحُفِ الْأُولَى (17) صُحُفِ إِبْرَاهِيمَ ‏وَمُوسَى (18)
 

سوره اعلی

به نام خداوند بخشنده مهربان

نام پروردگار بلند مرتبه ات را به پاکی بستای * آنکه خلق را آفريد (و اجزاء هر کدام را) راست و درست نمود * آنکه (برای هر موجودی) اندازه قرار داد و او را هدايت نمود * و آنکه چراگاه را از دل خاک بيرون آورد * سپس آن را (پس از طراوت) به صورت خاشاکی تيره گردانيد * به زودی (قرآن را) بر تو مي خوانيم پس فراموش نمی کنی * چز  آنچه را که خدا بخواهد، همانا او آشکار و نهان را می داند * تو را برای راه آسان (در هدايت) آماده می سازيم * پس تذکر بده اگر تذکر سود بخشد * به زودی متذکر می شود آنکه ترس از پروردگار دارد * و آنکه شقي است (و پروا ندارد) از آن دوری می جويد * همان کسي که در آتش بزرگ وارد می شود * سپس در آنجا نه می ميرد و نه زندگی می کند * به راستي رستگار شد کسي که خود را تزکيه نمود * و نام پروردگار خود را ياد نمود و نماز خواند * ولي شما زندگي دنيا را ترجيح می دهيد * در حالی که آخرت بهتر و ماندگار تر است * همانا اين امور در کتاب های آسمانی گذشته ثبت است * در کتاب های ابراهيم و موسی.