رحمت الهى

در كتاب «بصائر الدرجات» آمده است: سعد مى‌گويد: امام باقر عليه السلام مى‌فرمايند:

حديثنا صعب مستصعب، لايحتمله إلّا ملک مقرّب، أو نبيّ مرسل، أو مؤمن ممتحن، أو مدينة حصينة.
فإذا وقع أمرنا وجاء مهديّنا كان الرجل من شيعتنا أجرى من ليث، وأمضى من سنان، يطأ عدوّنا برجليه، ويضربه بكفّيه، وذلک عند نزول رحمة الله وفرجه على العباد.
حديث ما صعب (دشوار) و مستعصب (دشوار يافته) است، آن را جز فرشتۀ مقرّب، يا پيامبر مرسل، يا مؤمنى كه آزمايش شده، يا شهرى كه دژ داشته باشد تحمّل نمى‌كند.
وقتى امر ما محقّق شود و مهدى ما عليه السلام بيايد، جرئت و شجاعت هر شيعه ما از شير بيشتر و از نيزه نفوذ كننده‌تر خواهد شد، دشمنان ما را با پاهايشان كوبيده و با دستانشان خواهند زد و اين در هنگامى است كه رحمت و فرج خداوند بر بندگان فرود آيد. 

---

 (1) قطره‌اى از درياى فضائل اهل بيت عليهم السلام: 2 / 825 به نقل از بصائر الدرجات : 24 ح 17، بحار الأنوار: 52 / 318 ح 17.