از پیامدھای سقیفه اعمال نظریات شخصی

و مغایر با حکم رسول خدا صلّی اللہ علیه وآله

یک ایراد زبیر و طلحه به حضرت امیرالمؤمنین علیه السلام این بود که آن حضرت اموال را میان مسلمانان به صورت مساوی تقسیم می نمودند. آن دو نفر می گفتند اموال نباید به صورت مساوی تقسیم شود، نباید حق ما به اندازۂ دیگران باشد، بلکه ما چون در راہ اسلام زحمت کشیدہ ایم باید حقّی بیشتر از دیگران داشته باشیم!

حضرت امیر المؤمنین علیه السلام در پاسخ طلحه و زبیر فرمودند: من ھمانگونه که رسول خدا صلّی اللہ علیه وآله عمل می نمود، رفتار می کنم و این حکمی است که قرآن کریم بر آن دلالت می کند. بنابر این من ھمانگونه که رسول خدا صلّی اللہ علیه وآله عمل نمودند فرقی میان مسلمانان در این بارہ قائل نیستم و اموال را میان ھمهٔ آنان به تساوی تقسیم می کنم.

از این فرمایش که آن را ابن ابی الحدید در شرح نھج البلاغه و دیگران در کتاب ھای خود نقل کردہ اند دو مطلب استفادہ می شود.

۱۔ کلام ابوبکر که گفته بود به نظر من تساوی از تقسیم اموال میان مسلمین خوب است اشتباہ بودہ؛ زیرا بر فرض ابوبکر خلیفه و جانشین رسول خدا صلّی اللہ علیه وآله باشد، باید بگوید حکم خدا و رسول او این چنین است نه آنکه بگوید به نظر من این کار بھتر است.

۲۔ مطلب دوّم که اشتباہ بودن کار عمر است که  دستور خدا و حکم رسول خدا صلّی اللہ علیه وآله را دربارۂ تساوی در تقسیم اموال میان مسلمانان ردّ کردہ است و میان مسلمانان فرق گذاردہ است، او بر فرض خلیفۀ رسول خدا صلّی اللہ علیه وآله بود، نباید حکم خدا و رسول خدا را دربارۂ تساوی در تقسیم اموال تغییر دھد.