بیست و پنجم ذی القعده ولادت حضرت ابراهيم علیه السلام و حضرت عيسى بن مريم علیهما السلام

فضيلت روز بيست و پنجم ذى القعده

حسن بن على وشّاء گفت: به همراه پدرم - در حالى‏ كه نوجوان بودم - در شب ‏بيست و پنجم ذيقعده خدمت حضرت امام رضا عليه السلام رسيديم، و نزد آن حضرت شام خورديم، امام‏ عليه السلام به پدرم فرمود:

در شب بيست و پنجم ذيقعده، حضرت ابراهيم‏ عليه السلام تولّد يافته و حضرت عيسى ‏بن مريم به دنيا آمده و در آن شب، زمين زير كعبه گسترده شده است، هر كس ‏آن را روزه بگيرد مانند كسى است كه شصت ماه روزه گرفته باشد.

و روايت شده است كه در بيست و نهم ذيقعده، خدا كعبه را فرو فرستاده و آن اوّل‏ رحمتى است كه نازل شده است، هر كس آن روز را روزه بگيرد كفّاره هفتاد سال گناه ‏او است.

 علّامه حلّى ‏رحمه الله در كتاب «منتهى المطلب» نيز چنين آورده، امّا رئيس المحدّثين ابوجعفر كلينى رضوان اللَّه تعالى عليه در «كافى»، و شيخ طوسى روّح اللَّه تعالى ضريحه در «تهذيب» روايت كرده ‏اند كه: حضرت علىّ بن موسى الرضا صلوات اللَّه عليه فرموده است:

در بيست و پنجم ذيقعده خدا كعبه را بنا نهاده و آن اوّل رحمتى است كه بر روى زمين نهاده شده است، خداوند آن را پناهگاه و محلّ امن براى مردم قرارداده، پس هر كس آن روز را روزه بگيرد براى او روزه شصت ماه بنويسد.(1)

 

---

 1) أربعة أيام: 76.

 

 منبع : صحيفه رضويه ص 275