(۳)

تسبیح امیرالمؤمنین و فاطمه علیهما السلام

در کنار قبر امام حسین علیه السلام

ابن قولویه رحمه الله در کامل الزیارات به سند خود از ابوسعید مدائنی روایت کرده است که گفت:
خدمت امام صادق علیه السلام رسیدم و عرض کردم: فدای شما شوم، به زیارت قبر امام حسین علیه السلام بروم؟ امام علیه السلام فرمود:

آری، ای ابوسعید، برو به زیارت قبر حسین علیه السلام پاک ترین پاکان و پاکیزه ترین پاکیزگان و نیکوکاترین نیکوکاران .
و وقتی آن حضرت را زیارت کردی تسبیح امیرالمؤمنین علیه السلام را در قسمت بالای سر مبارک آن حضرت هزار مرتبه و تسبیح حضرت فاطمه علیهاالسلام را در قسمت پایین پای مبارک حضرت هزار مرتبه بگو. سپس در کنار قبر مطهرش دو رکعت نماز بخوان و در آن دو رکعت سورۀ «یس» و سورۀ «الرحمن» را بخوان.
و چون این کار را انجام دادی خداوند ثواب آن را برای تو خواهد نوشت ان شاء الله.

ابوسعید می‌گوید: عرض کردم: فدای شما شوم، تسبیح حضرت علی علیه السلام و تسبیح حضرت فاطمه علیهاالسلام را به من یاد دهید.
امام علیه السلام فرمود:

تسبیح امیرالمؤمنین چنین است:

سُبْحَانَ الَّذِي لاَ تَنْفَدُ خَزَائِنُهُ، سُبْحَانَ الَّذِي لاَ تَبِيدُ مَعَالِمُهُ، سُبْحَانَ الَّذِي لاَ يَفْنَى مَا عِنْدَهُ، سُبْحَانَ‏ الَّذِي لاَ يُشْرِكُ أَحَداً فِي حُكْمِهِ، سُبْحَانَ الَّذِي لاَ اضْمِحْلاَلَ لِفَخْرِهِ، سُبْحَانَ الَّذِي لاَ انْقِطَاعَ لِمُدَّتِهِ، سُبْحَانَ الَّذِي لاَ إِلَهَ غَيْرُهُ.

منزّه است کسی که خزائن او پایان ندارد، منزّه است کسی که نشانه ‌هایش از بین نمی‌رود، منزّه است کسی که آنچه نزد او است فانی نمی‌گردد، منزّه است کسی که احدی را در حکمش شریک نمی‌گرداند، منزّه است کسی که برازندگی او نابود نمی‌شود، منزّه است کسی که برای مدت او انقطاعی نیست، منزّه است کسی که غیر از او معبود شایسته ‌ای نیست.

و تسبیح حضرت فاطمه علیهاالسلام چنین است:

سُبْحَانَ ذِي الْجَلاَلِ الْبَاذِخِ الْعَظِيمِ، سُبْحَانَ ذِي الْعِزِّ الشَّامِخِ الْمُنِيفِ، سُبْحَانَ ذِي ‏الْمُلْكِ الْفَاخِرِ الْقَدِيمِ، سُبْحَانَ ذِي الْبَهْجَةِ وَالْجَمَالِ، سُبْحَانَ مَنْ تَرَدَّى بِالنُّورِ وَالْوَقَارِ، سُبْحَانَ مَنْ‏ يَرَى أَثَرَ النَّمْلِ فِي الصَّفَا وَوَقْعَ الطَّيْرِ فِي الْهَوَاءِ.(1)

منزّه است کسی که صاحب جلال والا و بزرگی و عظمت است، منزّه است کسی که صاحب عزّتی ارجمند و رفیع است. منزّه است کسی که دارای سلطنتی برازنده و ازلی است، منزّه است کسی که صاحب حسن و جمال است، منزّه است کسی که ردای نور  و وقار پوشید، منزّه است کسی که اثر مورچه را بر روی سنگ صاف می‌بیند، منزّه است کسی که فرود آمدن پرنده را در هوا می‌بیند.
 

---

(1) کامل الزیارات: ص 384 ح 15.