جهان به سوى
جنگ و خونريزى
گروه ماديّون كه به خداوند ايمان ندارند، و در برابر مبدأ عالَم احساس مسئوليّتى نمى‌كنند و خويشتن را در اعمال خود آزاد مى‌پندارند، براى حفظ صلح جهان، براى نگاهدارى امنيّت، براى مصون ماندن از تعرّض دگران و براى حفظ برترى و تفوّق خود، بيش از هر چيز از آتش و خون سخن مى‌گويند و به قدرت كشتار و تخريب خود تكيه مى‌كنند.
تمام نيروهاى علمى و ذخاير طبيعى را كه در اختيار دارند به كار مى‌اندازند تا با ساخت سلاح‌هاى هر چه مدرن‌تر و ويران كننده‌تر، بر قدرت آدم‌كشى و تخريب خود بيفزايند و در صحنۀ مسابقات تسليحاتى از رقباى خويش پيشى گيرند.
امنيّتى كه از اين راه به دست مى‌آيد، امنيّتى است نامقدّس و خون‌آلود، امنيّتى است ناشى از وحشت و ترس، امنيّتى است كه لايق جهان درندگان است نه شايسته انسان عاقل و وظيفه شناس.
بدبختانه دنياى امروز، به اين انحطاط و پستى اخلاقى گراييده و پيوسته از عوارض ناراحت كننده آن در رنج و عذاب است.
«سازمان ملل متّحد: كميسيون ويژۀ سازمان ملل متّحد اعلام داشت كه هزينه‌هاى نظامى در جهان، اكنون سالانه به دويست ميليارد دلار، كه شش و نيم درصد توليد موادّ خام را در دنيا تشكيل مى‌دهد، مى‌رسد.
اين آمار، در گزارشى كه از طرف سازمان ملل متّحد دربارۀ نتايج اقتصادى و اجتماعى مسابقۀ تسليحاتى و هزينه‌هاى نظامى انتشار يافته، عنوان گرديده است. اين مبلغ، دو برابر و نيم پول‌هايى است كه دولت‌هاى جهان براى مصارف بهداشتى خرج مى‌كنند.
در اين گزارش خاطرنشان شده است كه از سال 1960 تا 1970، دولت‌هاى جهان ، 1900 ميليارد دلار در راه مسابقه تسليحاتى خرج كرده‌اند. در گزارش گفته شده است كه در هيچ دوره‌اى سابقه نداشته است كه در زمان صلح، دولت‌ها چنين مبالغ هنگفتى در راه هزينه‌هاى تسليحاتى خرج كرده باشند.»
دنياى پيشرفته امروز با سرعت سرسام‌آورى به سوى فساد و تباهى و اعمال ضدّ انسانى روان است. كشورهاى توسعه يافته، هر روز قدم تازه‌اى در اين راه برمى‌دارند. نتايجى كه از تكامل علمى و ترقيات صنعتى نصيب بشر شده، قسمت اعظمش، در تهيّه وسايل كشتارهاى دسته جمعى و نابود كردن انسان‌ها به كار افتاده است.
«ژول موك» وزير سابق دفاع فرانسه، به مناسبت بيست و پنجمين سالگرد سازمان ملل و پيشرفت وسايل نابودى مى‌گويد: موازنه وحشت هنوز تنها ضامن صلح است. عمر 25 ساله سازمان ملل با دو جريان مشخص مى‌شود، يكى تند شدن پيشرفت‌هاى فنّى، به خصوص در زمينه انهدام جمعى، ديگرى كند شدن گفت و گوهايى كه بر سر سازش‌هاى مسالمت آميز صورت مى‌گيرد، به خصوص در زمينه خلع سلاح.
سران دولت‌ها، از طرفى زير تأثير علوم مرگبار قرار دارند، و از طرف ديگر تلاش مى‌كنند كه از مصرف سلاح‌هاى غايى خوددارى نمايند و موارد اختلاف را با مسالمت حل كنند، يا دست كم از وسعت آن جلوگيرى نمايند.
به اين ترتيب، جهانى بى معنى پديد آمده است كه در آن، دولت‌ها خود را ورشكست مى‌كنند يا آن كه تلاش‌هاى صلح آميز خود را فدا مى‌سازند تا به سلاح وحشت زائى دسترسى پيدا كنند.
ملّت‌ها از پيشرفت‌هاى فنّى هنوز درس‌هاى لازم را فرا نگرفته‌اند. بمب اتمى كه هزار برابر موادّ منفجرۀ هم وزن سابق خود قدرت انفجارى دارد، در سال 1945 به دنيا آمد. چهار سال پس از آن، بمب هسته‌اى هيدروژنى با قدرتى هزار برابر آن پا به دنيا گذاشت. اكنون سرگرم ساختن سلاح باكتريولوژيك هستند كه هزار بار وحشتناك‌تر از بمب هيدروژن است.
موشك‌ها با هزينه‌هاى سنگين‌ترى در برابر هم صف آرايى مى‌كنند و پياپى در برابر ماشين‌هاى تازه‌تر و چندپيكانى، از مد مى‌افتند. هر پيشرفتى رقم هزينه‌ها را ده برابر بالا مى‌برد.(1)
(1) آية الكرسى : 210.
|
بازديد امروز : 34902
بازديد ديروز : 21751
بازديد کل : 89578472
|