(8)
زيارت هشتم حضرت امام رضا عليه السلام
علّامه مجلسى رحمه الله گويد: اين زيارت را يكى از افاضل ظاهراً از خطّ شهيد رحمه الله نقل كرده و از مضمون زيارت فهميده مى شود كه از ائمّه عليهم السلام روايت شده، به اين جهت آن را نقل مى كنيم: چون در برابر ضريح مقدّس ايستادى بگو:
أَشْهَدُ أَنْ لا إِلهَ إِلَّا اللَّهُ، وَحْدَهُ لا شَريكَ لَهُ، وَأَشْهَدُ أَنَّ مُحَمَّداً عَبْدُهُ وَرَسُولُهُ، اَلسَّلامُ عَلى رَسُولِ اللَّهِ، أَمينِ اللَّهِ عَلى وَحْيِهِ، وَعَزآئِمِ أَمْرِهِ، اَلْخاتِمِ لِما سَبَقَ، وَالْفاتِحِ لِمَا اسْتَقْبَلَ، وَالْمُهَيْمِنِ عَلى ذلِكَ كُلِّهِ، وَرَحْمَةُ اللَّهِ وَبَرَكاتُهُ.
اَلسَّلامُ عَلى مَوْلانا أَميرِ الْمُؤْمِنينَ، وَسَيِّدِ الْوَصِيّينَ، وَأَبِ الْأَئِمَّةِ الْمَعْصُومينَ، وَرَحْمَةُ اللَّهِ وَبَرَكاتُهُ. اَلسَّلامُ عَلى فاطِمَةَ الزَّهْرآءِ، سَيِّدَةِ النِّسآءِ، وَرَحْمَةُ اللَّهِ وَبَرَكاتُهُ.
اَلسَّلامُ عَلَى الْأَئِمَّةِ الْمَعْصُومينَ، سادَةِ الْمُتَّقينَ، وَكُبَرآءِ الصِّدّيقينَ، وَأَعْلامِ الْمُهْتَدينَ، وَأَنْوارِ الْعارِفينَ وَرَحْمَةُ اللَّهِ وَبَرَكاتُهُ.
اَلسَّلامُ عَلى مَوْلانا وَسَيِّدِنا، اَلْإِمامِ الْمَعْصُومِ أَبِي الْحَسَنِ عَلِيِّ بْنِ مُوسَى الرِّضا، وَرَحْمَةُ اللَّهِ وَبَرَكاتُهُ.
اَلسَّلامُ عَلَيْكَ يَابْنَ رَسُولِ اللَّهِ، اَلسَّلامُ عَلَيْكَ يَابْنَ نَبِيِّ اللَّهِ، اَلسَّلامُ عَلَيْكَ يَابْنَ خاتَمِ النَّبِيّينَ، اَلسَّلامُ عَلَيْكَ يَابْنَ سَيِّدِ الْوَصِيّينَ، اَلسَّلامُ عَلَيْكَ يَابْنَ أَميرِالْمُؤْمِنينَ، اَلسَّلامُ عَلَيْكَ يَابْنَ إِمامِ الْمُتَّقينَ، اَلسَّلامُ عَلَيْكَ يَابْنَ قآئِدِ الْغُرِّ الْمُحَجَّلينَ.
اَلسَّلامُ عَلَيْكَ يَابْنَ فاطِمَةَ الزَّهْرآءِ، سَيِّدَةِ نِسآءِ الْعالَمينَ، اَلسَّلامُ عَلَيْكَ يَابْنَ خَديجَةَ الْكُبْرى اُمِّ الْمُؤْمِنينَ، اَلسَّلامُ عَلَيْكَ يَابْنَ أَبي عَبْدِاللَّهِ الْحُسَيْنِ الشَّهيدِ، اَلسَّلامُ عَلَيْكَ يَابْنَ عَلِيِّ بْنِ الْحُسَيْنِ زَيْنِ الْعابِدينَ.
اَلسَّلامُ عَلَيْكَ يَابْنَ أَبي جَعْفَرٍ مُحَمَّدٍ، اَلْباقِرِ لِعُلُومِ الدّينِ، اَلسَّلامُ عَلَيْكَ يَابْنَ أَبي عَبْدِاللَّهِ جَعْفَرِنِ الصَّادِقِ الْأَمينِ، اَلسَّلامُ عَلَيْكَ يَابْنَ أَبِي الْحَسَنِ مُوسَى الْكاظِمِ وَرَحْمَةُ اللَّهِ وَبَرَكاتُهُ.
اَلسَّلامُ عَلَيْكَ يا وَلِيَّ اللَّهِ، اَلسَّلامُ عَلَيْكَ يا حَبيبَ اللَّهِ، اَلسَّلامُ عَلَيْكَ ياصَفْوَةَ اللَّهِ، اَلسَّلامُ عَلَيْكَ يا عَمُودَ الدّينِ، اَلسَّلامُ عَلَيْكَ يا وَصِيَّ رَسُولِ اللَّهِ، اَلسَّلامُ عَلَيْكَ يا حُجَّةَ اللَّهِ، اَلسَّلامُ عَلَيْكَ يا خآصَّةَ اللَّهِ، اَلسَّلامُ عَلَيْكَ يا خالِصَةَ اللَّهِ، اَلسَّلامُ عَلَيْكَ يا مَوْضِعَ سِرِّ اللَّهِ، اَلسَّلامُ عَلَيْكَ يا عَيْبَةَ عِلْمِ اللَّهِ.
اَلسَّلامُ عَلَيْكَ يا وارِثَ الْأَنْبِيآءِ، اَلسَّلامُ عَلَيْكَ يا وَصِىَّ الْأَوْصِيآءِ، اَلسَّلامُ عَلَيْكَ يا مِشْكاةَ الضِّيآءِ، اَلسَّلامُ عَلَيْكَ يا مُنْتَهَى الْعُلْيا، اَلسَّلامُ عَلَيْكَ يا صاحِبَ الشَّرَفِ الْأَثيلِ.
اَلسَّلامُ عَلَيْكَ يا ذَا الْفِعْلِ الْجَميلِ، اَلسَّلامُ عَلَيْكَ يا صاحِبَ الْأَصْلِ الْأَصيلِ، اَلسَّلامُ عَلَيْكَ يا اُسَّ الْإيمانِ، اَلسَّلامُ عَلَيْكَ يا شَريكَ الْقُرْانِ، اَلسَّلامُ عَلَيْكَ يا مَعْدِنَ الْإيمانِ.
اَلسَّلامُ عَلَيْكَ يا إِمامَ الْأَبْرارِ، اَلسَّلامُ عَلَيْكَ يا وَصِيَّ الْمُخْتارِ، اَلسَّلامُ عَلَيْكَ يا مُظْهِرَ الْأَسْرارِ، اَلسَّلامُ عَلَيْكَ يا صاحِبَ الْمُعْجِزاتِ، اَلسَّلامُ عَلَيْكَ يا مُوضِحَ الْبَيِّناتِ، اَلسَّلامُ عَلَيْكَ أَيُّهَا الصِّراطُ الْمُسْتَقيمُ، اَلسَّلامُ عَلَيْكَ أَيُّهَا الدّينُ الْقَويمُ.
اَلسَّلامُ عَلَيْكَ يا مِصْباحَ الْهُدى، اَلسَّلامُ عَلَيْكَ يا مَأْوَى التُّقى،اَلسَّلامُ عَلَيْكَ يا مَجْدَ الْحِجى، اَلسَّلامُ عَلَيْكَ يا طَوْدَ النُّهى، اَلسَّلامُ عَلَيْكَ أَيُّهَا الدَّاعي إِلَى الْمَحَجَّةِ الْعُظْمى، وَالطَّاعِنُ إِلَى الْغايَةِ الْقُصْوى، وَالسَّامي إِلَى الْمَجْدِ وَالْعُلى.
اَلسَّلامُ عَلَيْكَ أَيُّهَا الْعالِمُ بِالتَّأْويلِ وَالذِّكْرى، اَلسَّلامُ عَلَيْكَ يا دَليلَ الرَّشادِ، اَلسَّلامُ عَلَيْكَ يَابْنَ السَّادَةِ الْأَمْجادِ، اَلسَّلامُ عَلَيْكَ يَابْنَ الْقادَةِ الزُّهَّادِ، اَلسَّلامُ عَلَيْكَ يا مِصْباحَ الظُّلَمِ، اَلسَّلامُ عَلَيْكَ يا يَنْبُوعَ الْحِكَمِ، وَرَحْمَةُ اللَّهِ وَبَرَكاتُهُ.
أَشْهَدُ يا مَوْلايَ أَنَّكَ الْمُطيعُ للَّهِِ، اَلْقآئِمُ بِأَمْرِ اللَّهِ، اَلْعامِلُ بِإِرادَتِهِ، اَلْفآئِزُ بِكَرامَتِهِ، إِصْطَفاكَ اللَّهُ لِعِلْمِهِ، وَاخْتارَكَ لِسِرِّهِ، وَأَعَزَّكَ بِهُداهُ، وَخَصَّكَ بِبُرْهانِهِ، وَأَيَّدَكَ بِرُوحِهِ، وَرَضِيَكَ خَليفَةً في أَرْضِهِ، وَداعِياً إِلى حَقِّهِ، وَشَهيداً عَلى خَلْقِهِ، وَناصِراً لِدينِهِ، وَحُجَّةً عَلى بَرِيَّتِهِ، وَتَرْجُماناً لِوَحْيِهِ، وَخازِناً لِعِلْمِهِ، وَمُسْتَوْدَعاً لِحِكْمَتِهِ، عَصَمَكَ اللَّهُ مِنَ الذُّنُوبِ، وَبَرَّأَكَ مِنَ الْعُيُوبِ.
زُرْتُكَ يا مَوْلايَ عارِفاً بِحَقِّكَ، مُسْتَبْصِراً بِشَأْنِكَ، مُهْتَدِياً بِهُداكَ، مُقْتَضِياً لِأَثَرِكَ، مُتَّبِعاً لِسُنَّتِكَ، مُتَمَسِّكاً بِحَبْلِكَ، مُطيعاً لِأَمْرِكَ، مُوالِياً لِوَلِيِّكَ، مُعادِياً لِعَدُوِّكَ، عالِماً بِأَنَّ الْحَقَّ لَكَ وَمَعَكَ، مُتَوَسِّلاً إِلَى اللَّهِ بِكَ، مُسْتَشْفِعاً إِلَيْهِ بِجاهِكَ، وَحَقٌّ عَلَيْهِ أَنْ لايُخَيِّبَ سآئِلَهُ، وَالرَّاجي ما عِنْدَهُ لِزآئِرِكَ الْمُطيعِ لَكَ.
گواهى مى دهم كه معبودى جز خداوند نيست، او يكتا است، شريكى ندارد، و گواهى مى دهم كه (حضرت) محمّد بنده و فرستاده او است، سلام بر رسول خدا، امين و مورد اعتماد خداوند بر وحيش، و تصميمات امرش، آنكه پايان بخش بوده است براى آنچه در پيش بوده، و آغازگر بوده نسبت به آنچه پيش آمده است، و مراقب و نگهبان و مسلّط بر همه آنها، و رحمت و بركات خداوندى بر او باد. سلام بر مولاى ما امير مؤمنان، و سرور اوصياء، و پدر امامان پاك و معصوم، و رحمت خدا و بركاتش بر او باد. سلام بر (حضرت) فاطمه زهرا، سرور زنان، و رحمت خدا و بركاتش بر او باد. سلام بر امامان پاك و معصوم، سروران پرهيزكاران و بزرگان راستگويان، و نشانه هاى راه يافتگان، و روشنائى هاى اهل عرفان، و رحمت خدا و بركاتش بر آنها باد. سلام بر مولاى ما و سرور ما، پيشواى معصوم و به دور از هر گونه عيب و خطا، (حضرت) ابا الحسن علىّ بن موسى الرضا، و رحمت خدا و بركاتش بر او باد. سلام بر تو اى فرزند رسول خدا، سلام بر تو اى فرزند پيامبر الهى، سلام بر تو اى فرزند خاتم پيامبران، سلام بر تو اى فرزند سرور اوصياء، سلام بر تو اى فرزند امير مؤمنان، سلام بر تو اى فرزند پيشواى پرهيزكاران، سلام بر تو اى فرزند فرمانده روسفيدان، سلام بر تو اى فرزند فاطمه زهرا، سرور زنان جهانيان، سلام بر تو اى فرزند خديجه كبرى مادر مؤمنان، سلام بر تو اى فرزند ابا عبداللَّه الحسين شهيد (كربلا)، سلام بر تو اى فرزند علىّ بن الحسين زينت بخش عبادت كنندگان، سلام بر تو اى فرزند ابا جعفر محمّد، شكافنده علوم دين، سلام بر تو اى فرزند ابا عبداللَّه جعفر، راستگوى امين و مورد اعتماد، سلام بر تو اى فرزند ابا الحسن موسى امام كاظم، و رحمت خدا و بركات او (بر شما باد). سلام بر تو اى ولىّ خداوند، سلام بر تو اى حبيب خدا (و دوست ويژه او)، سلام بر تو اى برگزيده پروردگار، سلام بر تو اى ركن و پايه دين، سلام بر تو اى جانشين رسول خدا، سلام بر تو اى حجّت خداوند، سلام بر تو اى بنده خاصّ پروردگار، سلام بر تو اى بنده خالص خداوند، سلام بر تو اى جايگاه راز خداوند، سلام بر تو اى صندوق علم خداوند، سلام بر تو اى ارث برنده (از) پيامبران، سلام بر تو اى جانشين اوصياء، سلام بر تو اى محلّ تابش نور، سلام بر تو اى نهايت بلندى و برترى، سلام بر تو اى صاحب شرف استوار، سلام بر تو اى دارنده رفتار نيكو و زيبا، سلام بر تو اى صاحب نژاد و نسب اصيل، سلام بر تو اى اساس ايمان، سلام بر تو اى شريك و همتاى قرآن، سلام بر تو اى معدن ايمان، سلام بر تو اى پيشواى نيكوكاران، سلام بر تو اى وصىّ اختيارشده، سلام بر تو اى آشكاركننده رازهاى نهان، سلام بر تو اى صاحب معجزات، سلام بر تو اى روشن كننده دلائل، سلام بر تو اى راه راست و استوار، سلام بر تو اى دين معتدل و دور از افراط و تفريط، سلام بر تو اى چراغ هدايت، سلام بر تو اى جايگاه تقوا، سلام بر تو اى شُكوه خردورزى، سلام بر تو اى كوه عقل و خرد، سلام بر تو اى دعوت كننده به جادّه بزرگ، و سير دهنده به سوى مقصد نهائى، و بالابرنده به مقام والا و شكوهمند، سلام بر تو اى دانا به علم تأويل و آنچه باعث تذكّر و يادآورى است، سلام بر تو اى راهنماى رشد و رستگارى، سلام بر تو اى فرزند سروران سرافراز، سلام بر تو اى فرزند پيشوايان زاهد و بى رغبت به دنيا، سلام بر تو اى چراغ روشن در تاريكى ها، سلام بر تو اى چشمه جوشان حكمتها، و رحمت خدا و بركات او بر تو باد. گواهى مى دهم اى مولاى من كه براستى تو مطيع و فرمانبردار خداوند، قيام كننده به امر خداوند، عمل كننده به اراده او، رستگار به كرامت او هستيد، تو را خدا براى علم خويش برگزيد، و براى راز پنهانى خود اختيار كرد، و به هدايتش تو را عزّت بخشيد، و به برهان خويش تو را اختصاص داد، و با روح خود تأييدت نمود، و تو را به عنوان جانشين در روى زمينش، و دعوت كننده به حقّش، و گواه بر آفريدگانش، و يارى كننده دينش، و حجّت بر بندگانش، و بيان كننده وحيش، و گردآورنده علم و دانشش، و محلّ وديعه نهادن حكمتش پسنديد. خدا تو را از گناهان مصون داشته، و از زشتيها پاك و مبرّا گردانيده است، زيارت كردم تو را اى مولاى من در حالى كه آشنا به حقّ تو، آگاه به شأن و موقعيّت تو، هدايت يافته به هدايت تو، پوينده اثر تو، پيرو سنّت و روش تو، چنگ زننده به ريسمان تو، فرمانبردار فرمان تو، دوست دارنده دوست تو، دشمنى كننده با دشمن توأم، مى دانم كه حقّ براى تو و با تو است، به وسيله تو به سوى خدا توسّل جسته ام، و به آبروى تو به درگاه او شفاعت مى طلبم، و سزاوار است بر او كه سائل خود و كسى را كه به آنچه نزد او است اميد دارد به خاطر اينكه زائر فرمانبردار شما است محروم نگرداند.
پس دستها را بلند نما و بگو:
أَللَّهُمَّ فَكَما وَفَّقْتَني لِلْإيمانِ بِنَبِيِّكَ، وَالتَّصْديقِ بِكِتابِكَ، وَمَنَنْتَ عَلَيَّ بِطاعَتِهِ وَاتِّباعِ مِلَّتِهِ، وَهَدَيْتَني إِلى مَعْرِفَتِهِ وَمَعْرِفَةِ الْأَئِمَّةِ مِنْ ذُرِّيَّتِهِ، وَأَكْمَلْتَ بِمَعْرِفَتِهِمُ الْإيمانَ، وَقَبِلْتَب ِطاعَتِهِمْ وَوِلايَتِهِمُ الْأَعْمالَ، وَاسْتَعْبَدْتَ بِالصَّلاةِ عَلَيْهِمْ عِبادَكَ، وَجَعَلْتَهُمْ مِفْتاحاً لِلدُّعآءِ، وَسَبَباً لِلْإِجابَةِ، فَصَلِّ عَلَيْهِمْ أَجْمَعينَ، وَعَلى مَوْلانا وَسَيِّدِنا أَبِي الْحَسَنِ عَلِيِّ بْنِ مُوسى، وَاجْعَلْني بِهِمْ عِنْدَكَ وَجيهاً فِي الدُّنْيا وَالْاخِرَةِ وَمِنَ الْمُقَرَّبينَ.
وَاجْعَلْ ذُنُوبَنا بِهِمْ مَغْفُورَةً، وَعُيُوبَنا بِهِمْ مَسْتُورَةً، وَفَرآئِضَنا مَشْكُورَةً، وَنَوافِلَنا مَبْرُورَةً، وَقُلُوبَنا بِذِكْرِكَ مَعْمُورَةً، وَأَنْفُسَنا بِطاعَتِكَ مَسْرُورَةً، وَجَوارِحَنا عَلى خِدْمَتِكَ مَقْهُورَةً، وَأَسْمآءَنا في خَوآصِّ كَمَشْهُورَةً، وَأَرْزاقَنا مِنْ لَدُنْكَ مَدْرُورَةً، وَحَوآئِجَنا لَدَيْكَ مَيْسُورَةً، بِرَحْمَتِكَ يا أَرْحَمَ الرَّاحِمينَ.
خداوندا؛ پس همانگونه كه مرا براى ايمان آوردن به پيامبرت، و تصديق كردن كتابت توفيق مرحمت كردى، و بر من به اطاعت او و پيروى از آئين او منّت نهادى، وبه شناخت او و شناخت امامان از ذرّيّه او هدايت نمودى، و با معرفت و شناخت ايشان ايمان مرا كامل ساختى، و با اطاعت و ولايتشان اعمال مرا مورد قبول و پذيرش قرار دادى، و بندگانت را به درود فرستادن بر ايشان واداشتى، و آنان را سرآغاز دعا، و وسيله اجابت آن قرار دادى، پس درود فرست بر همه آنان و بر مولاى ما و سرور ما (حضرت) ابا الحسن علىّ بن موسى، و مرا به واسطه ايشان نزد خودت در دنيا و آخرت آبرومند و از مقرّبين (درگاهت) قرار بده، و قرار بده گناهان ما را به خاطر ايشان آمرزيده شده، و زشتى هاى ما را به خاطر ايشان پوشيده شده، و واجبات ما را پاداش داده شده، و مستحبّات ما را پذيرفته شده، و دلهاى ما را به ذكر و ياد خودت آبادشده، و جان و روح ما را به فرمانبرداريت شادمان، و اعضاء و جوارح ما را بر خدمت خويش رام شده، و نامهاى ما را در ميان بندگان ويژه ات بلندآوازه، و روزى ما را از ناحيه خودت فراوان و سرشار، و حاجتهاى ما را برآورده شده، به رحمتت اى مهربان ترين مهربانان.
پس به طرف بالاسر امام عليه السلام برو و بايست و بگو:
اَلسَّلامُ عَلَى الْقآئِمِ مَقامِ الْأَنْبِيآءِ، اَلسَّلامُ عَلَى الْوارِثِ عُلُومِ الْأَوْصِيآءِ، اَلسَّلامُ عَلَى خَليفَةِ اللَّهِ وَخَليفَةِ رَسُولِهِ، اَلسَّلامُ عَلى زِمامِ الدّينِ، اَلسَّلامُ عَلى نِظامِ الْمُسْلِمينَ، اَلسَّلامُ عَلى صَلاحِ الدُّنْيا، وَعُمْدَةِ الْمُؤْمِنينَ.
اَلسَّلامُ عَلَيْكَ يا أَصْلَ الْإِسْلامِ النَّامي، اَلسَّلامُ عَلَيْكَ يا فَرْعَهُ السَّامي، اَلسَّلامُ عَلَيْكَ يا مَنْ بِهِ تَمامُ الصَّلاةِ وَالزَّكاةِ وَالصِّيامِ وَالْحَجّ وَالْجِهادِ، وَتَوَفُّرِ الْفَيْءِ وَالصَّدَقاتِ وَإِمْضآءِ الْحُدُودِ الْمُسَمَّياتِ، وَالْأَحْكامِ الْمُبَيَّناتِ.
اَلسَّلامُ عَلَيْكَ أَيُّهَا الْمُحَلِّلُ حَلالَ اللَّهِ، وَالْمُحَرِّمُ حَرامَهُ، اَلسَّلامُ عَلَيْكَ أَيُّهَا الْمُقيمُ حُدُودَ اللَّهِ وَأَحْكامَهُ، اَلسَّلامُ عَلَيْكَ أَيُّهَا الذَّآبُّ عَنْ دينِ اللَّهِ بِالْحِكْمَةِ وَالْمَوْعِظَةِ الْحَسَنَةِ.
اَلسَّلامُ عَلَيْكَ أَيُّهَا الدَّاعي إِلَى اللَّهِ بِالْحُجَّةِ الْبالِغَةِ، اَلسَّلامُ عَلَيْكَ يامَنْ فَضْلُهُ كَالشَّمْسِ الْمُضيئَةِ الطَّالِعَةِ، اَلْمُجَلِّلَةِ بِنُورِها لِلْعالَمِ، اَلسَّلامُ عَلَيْكَ أَيُّهَا الْبَدْرُ الْمُنيرُ، وَالسِّراجُ الطَّاهِرُ، وَالنُّورُ السَّاطِعُ، وَالنَّجْمُ الْهادي.
اَلسَّلامُ عَلَيْكَ يا عِزَّ الْمُسْلِمينَ، وَغَيْظَ الْمُنافِقينَ، اَلسَّلامُ عَلَيْكَ يا بَوارَ الْكافِرينَ، اَلسَّلامُ عَلَيْكَ يا أَبَا السَّادَةِ الْمَيامينِ.
اَلسَّلامُ عَلَيْكَ يا مَنْ عَجَزَتْ عَنْ ذِكْرِ فَضْلِهِ الْبُلَغآءُ، وَقَصُرَتْ عَنْ إِدْراكِهِ الْفُصَحآءُ، وَتَحَيَّرَتْ في نَعْتِ فَضْلِهِ الْخُطَبآءُ، وَلَمْ تَنْتَهِ إِلَيْهِ الْحُكَمآءُ، «ذلِكَ فَضْلُ اللَّهِ يُؤْتيهِ مَنْ يَشآءُ وَاللَّهُ ذُوالْفَضْلِ الْعَظيمِ»(36)،اَلسَّلامُ عَلَيْكَ يا مَوْلايَ وَعَلى ابآءِكَ الْأَكْرَمينَ، وَأَبْنآءِكَ الطَّاهِرينَ، وَرَحْمَةُ اللَّهِ وَبَرَكاتُهُ.
سلام بر كسى كه در جايگاه انبياء ايستاده است، سلام بر وارث علوم برگزيدگان، سلام بر جانشين خداوند و جانشين رسول او، سلام بر شيرازه دين، سلام بر نظم دهنده امور مسلمانان، سلام بر اصلاح كننده امور دنيا، و ركن سلام بر تو اى اصل و اساس و ريشه اسلام بالنده و رشدكننده، سلام بر تو اى شاخه بالارفته و سر بر فلك كشيده آن، سلام بر تو اى كسى كه تماميّت نماز و زكات و روزه و حجّ و جهاد و كامل بودن آنها، و پس اندازكردن غنائم و دريافت وجوهات و امضاء و اجراى حدود معيّن شده، و احكام بيان شده به وسيله شما است. سلام بر تو اى كسى كه حلال خدا را حلال و حرام خدا را حرام مي كنيد، سلام بر تو اى اقامه كننده حدود الهى و احكام او، سلام بر تو اى دفاع كننده از دين خدا با حكمت و پند و اندرز نيكو، سلام بر تو اى دعوت كننده به سوى خداوند با حجّت رسا، سلام بر تو اى كسى كه فضيلت او مانند خورشيد روشنى بخش آشكار است، كه به نور خود جهان را روشن ساخته است، سلام بر تو اى آنكه همچون ماه تابان شب چهارده، و چراغ فروزان، و نور درخشان، و ستاره هدايتگر هستى، سلام بر تو اى مايه عزّت مسلمانان، و خشم منافقان، سلام بر تو اى كسى كه سبب هلاكت و نابودى كافران هستى، سلام بر تو اى پدر سروران خجسته، سلام بر تو اى كسى كه از ذكر فضيلت شما اشخاص بليغ (كه به خوبى مى توانند مقصود خويش را با گفتارشان برسانند) عاجز و ناتوانند، و از ادراك آن سخن پردازان نارسا، و از توصيف فضل شما خطيبان سخن سرا سرگردانند، و حكيمان به سوى آن راه نمى يابند، اين، فضل و بخشش خدا است به هر كس بخواهد عنايت مى كند، و خداوند داراى فضل و بخشش بسيار است، سلام بر تو اى مولاى من و بر پدران گرامى ات، و فرزندان پاكت، و رحمت خدا و بركات او بر شما باد.
پس ضريح را بوسيده و نماز زيارت بخوان و بگو:
يا شامِخاً في بُعْدِهِ، يا رَئُوفاً في رَحْمَتِهِ، يا مُحْيِيَ الْأَمْواتِ، يا مُخْرِجَ النَّباتِ، يا ظَهْرَ اللّاجينَ، يا جارَ الْمُسْتَجيرينَ، يا أَسْمَعَ السَّامِعينَ، يا أَبْصَرَ النَّاظِرينَ، يا صَريخَ الْمُسْتَصْرِخينَ.
يا عِمادَ مَنْ لا عِمادَ لَهُ، يا سَنَدَ مَنْ لا سَنَدَ لَهُ، يا ذُخْرَ مَنْ لا ذُخْرَ لَهُ، يا حِرْزَ الضُّعَفآءِ، يا كَنْزَ الْفُقَرآءِ، يا عَظيمَ الرَّجآءِ، يا مُنْقِذَ الْغَرْقى، يا مُحْيِىَ الْمَوْتى، يا أَمانَ الْخآئِفينَ، يا إِلهَ الْعالَمينَ، يا صانِعَ كُلِّ مَصْنُوعٍ، يا جابِرَ كُلِّ كَسيرٍ، يا صاحِبَ كُلِّ غَريبٍ.
يا مُونِسَ كُلِّ وَحيدٍ، يا قَريباً غَيْرَ بَعيدٍ، يا شاهِداً غَيْرَ غآئِبٍ، يا غالِباً غَيْرَ مَغْلُوبٍ، يا حَيُّ حينَ لا حَيَّ، يا مُحْيِيَ الْمَوْتى، يا حَيُّ لا إِلهَ إِلّا أَنْتَ، بَديعُ السَّماواتِ وَالْأَرْضِ، أَنْتَ الْقآئِمُ عَلى كُلِّ نَفْسٍ بِما كَسَبَتْ.
أَسْأَلُكَ أَنْ تُصَلِّيَ عَلى مُحَمَّدٍ وَالِ مُحَمَّدٍ صَلاةً تُرْضيهِمْ وَتُخْطيهِمْ (تُحْظيهِمْ)، وَتُبَلِّغُهُمْ أَقْصى رِضاكَ، وَأَنْ تَرْحَمَ ذُلّي بَيْنَ يَدَيْكَ، وَتَضَرُّعي إِلَيْكَ، وَوَحْشَتي مِنَ النَّاسِ، وَاُنْسي بِكَ يا كَريمُ.
تَصَدَّقْ عَلَيَّ في هذِهِ السَّاعَةِ بِرَحْمَةٍ مِنْ عِنْدِكَ تَهْدي بِها قَلْبي، وَتَجْمَعُ بِها أَمْري، وَتَلُمُّ بِها شَعْثي، وَتُبَيِّضُ بِها وَجْهي، وَتُكْرِمُ بِها مَقامي، وَتَحُطُّ بِها عَنّي وِزْري، وَتَغْفِرُ بِها ما مَضى مِنْ ذُنُوبي، وَتَعْصِمُني بِها فيما بَقِيَ مِنْ عُمْري، وَتَسْتَعْمِلُني في ذلِكَ كُلِّهِ بِطاعَتِكَ، وَما يُرْضيكَ عَنّي.
وَتَخْتِمُ عَمَلي بِأَحْسَنِهِ، وَتَجْعَلُ لي ثَوابَهُ الْجَنَّةَ، وَتَسْلُكُ بي سَبيلَ الصَّالِحينَ، وَتُعينُني عَلى صالِحِ ما أَعْطَيْتَني، وَلاتُشْمِتْ بي حاسِداً وَلاعَدُوّاً، وَلاتَكِلْني إِلى نَفْسي طَرْفَةَ عَيْنٍ أَبَداً، وَلا أَقَلَّ مِنْ ذلِكَ وَلا أَكْثَرَ، يا رَبَّ الْعالَمينَ.
اى بلندمرتبه در دورى اش؛ اى مهربان در رحمتش؛ اى زنده كننده مردگان؛ اى بيرون آورنده گياهان؛ اى پشتيبان پناهندگان؛ اى پناه دهنده حمايت طلبان؛ اى شنواترين شنوندگان؛ اى بيناترين بينندگان؛ اى فريادرس دادخواهان؛ اى تكيه گاه كسى كه تكيه گاه ندارد؛ اى پشتوانه كسى كه پشتوانه ندارد؛ اى اندوخته كسى كه اندوخته اى براى او نيست؛ اى حافظ و نگهدار ناتوانان؛ اى گنج تهيدستان؛ اى اميد بزرگ؛ اى نجات دهنده غرق شدگان؛ اى زنده كننده مردگان؛ اى ايمنى بخش بيمناكان؛ اى معبود جهانيان؛ اى سازنده هر ساخته شده؛ اى التيام بخش هر شكسته؛ اى همراه هر غريب؛ اى همدم هر تنها؛ اى آنكه نزديكى و دور نيستى؛ اى گواهى كه چيزى بر او پنهان نيست؛ اى چيرهاى كه چيزى بر او چيره نيست؛ اى زنده هنگامى كه زنده اى نبوده؛ اى زنده كننده مردگان؛ اى زنده كه معبودى جز تو نيست؛ پديدآورنده آسمانها و زمينى، تو حسابگر هر شخص به آنچه انجام داده و به دست آورده است هستى، از تو مى خواهم كه بر محمّد و آل محمّد درود فرستى، درودى كه آنان را خشنود گردانى و بالا برى، و به آخرين درجه رضايت خويش رسانى، و رحم كنى به ذلّت و خوارى من در پيشگاهت، و ناله و زارى ام به درگاهت، و بيگانگى ام از مردم، و اُنس و همدمى ام به تو اى بزرگوار، در اين ساعت بر من صدقه بده و مرحمت فرما به رحمتى از ناحيه خودت كه به وسيله آن قلبم را هدايت نمائى، و كارم را سامان دهى، و پريشانى ام را برطرف نمائى، و صورتم را سفيد گردانى، و مقامم را گرامى و ارجمند فرمائى، و بار گرانم را سبك سازى، و از دوشم فرود آورى، و گناهان گذشته ام را بيامرزى، و در باقىمانده عمرم مرا (از گناه و آلودگى) مصون بدارى، و به اطاعت خويش و آنچه باعث خشنودى تو و رضايتت از من مى گردد وادارى و مشغول سازى، و كارم را به نيكوترين وجه پايان بخشى، و ثواب و پاداش آن را بهشت قرار دهى، و به راه صالحان و نيكوكاران رهنمون شوى و ببرى، و بر آنچه مصلحت من است از آنچه مرا عطا كردى يارى رسانى، و مرا مورد شماتت حسودان و دشمنان قرار ندهى، و هرگز مرا به خودم واگذار نكنى و رها نسازى چشم به هم زدنى و كمتر يا بيشتر از آن، اى پروردگار جهانيان.
و سعى كن در دعا كردن به آنچه مى خواهى، پس قبر را در پيش روى خود قرارداده و بگو:
أَللَّهُمَّ إِنّي زُرْتُ هذَا الْإِمامَ مُقِرّاً بِإِمامَتِهِ، مُعْتَقِداً لِفَرْضِ طاعَتِهِ، فَقَصَدْتُ مَشْهَدَهُ بِذُنُوبي وَعُيُوبي، وَمُوبِقاتِ اثامي، وَكَثْرَةِ سَيِّئاتي وَخَطايايَ وَما تَعْرِفُهُ مِنّي، مُسْتَجيراً بِعَفْوِكَ، مُسْتَعيذاً بِحِلْمِكَ، لاجِئاً إِلى رُكْنِكَ، عآئِذاً بِرَأْفَتِكَ، مُسْتَشْفِعاً بِوَلِيِّكَ وَابْنِ أَوْلِيآئِكَ، وَصَفِيِّكَ وَابْنِ أَصْفِيآئِكَ، وَأَمينِكَ وَابْنِ اُمَنآئِكَ، وَخَليفَتِكَ وَابْنِ خُلَفآئِكَ، اَلَّذينَ جَعَلْتَهُمُ الْوَسيلَةَ إِلى رَحْمَتِكَ وَرِضْوانِكَ، وَالذَّريعَةَ إِلى رَأْفَتِكَ وَغُفْرانِكَ.
أَللَّهُمَّ وَأَوْلى حاجاتي إِلَيْكَ أَنْ تَغْفِرَ لي ما سَلَفَ مِنْ ذُنُوبي عَلى كَثْرَتِها، وَأَنْ تَعْصِمَني فيما بَقِيَ مِنْ عُمْري، وَتُطَهِّرَ ديني مِمَّا يُدَنِّسُهُ وَيَشينُهُ وَيُزْري بِهِ، وَتَحْمِيَهُ مِنَ الرَّيْبِ وَالشَّكِّ وَالْفَسادِ وَالشِّرْكِ، وَتُثَبِّتَني عَلى طاعَتِكَ وَطاعَةِ رَسُولِكَ، وَذُرِّيَّتِهِ النُّجَبآءِ السُّعَدآءِ، صَلَواتُكَ عَلَيْهِمْ وَرَحْمَتُكَ وَسَلامُكَ وَبَرَكاتُكَ، وَتُحْيِيَني ما أَحْيَيْتَني عَلى طاعَتِهِمْ، وَتُميتَني إِذا أَمَتَّني عَلى طاعَتِهِمْ، وَأَنْ لاتَمْحُوَ مِنْ قَلْبي مَوَدَّتَهُمْ وَمَحَبَّتَهُمْ وَبُغْضَ أَعْدآئِهِمْ، وَمُرافَقَةَ أَوْلِيآئِهِمْ وَبِرَّهُمْ.
وَأَسْأَلُكَ يا رَبِّ أَنْ تَقْبَلَ ذلِكَ مِنّي، وَتُحَبِّبَ إِلَيَّ عِبادَتَكَ، وَتُبَغِّضَ إِلَيَّ مَعاصِيَكَ، وَتَرْزُقَني تَوْبَةً نَصُوحاً تَرْضاها، وَنِيَّةً تَحْمَدُها، وَعَمَلاً صالِحاً تَقْبَلُهُ، بِرَحْمَتِكَ يا أَرْحَمَ الرَّاحِمينَ.
خداوندا؛ من اين امام را زيارت كردم در حالى كه به امامت او اقرار و اعتراف دارم، معتقدم به وجوب اطاعتش، پس آهنگ زيارت او نمودم با همه گناهانم و بديهايم، و نافرمانى هايم كه هلاكت بار است، و گناهان و خطاهاى فراوانم، و آنچه تو از من مى دانى، در حالى كه به عفو و بخشش تو پناهنده گشته، و به حلم و بردباريت پناه آورده، به نيروى تو تكيه كرده، به رأفت و مهربانيت پناه آورده ام، طلب شفاعت مىكنم از ولىّ تو و فرزند اوليائت، و برگزيده تو و فرزند برگزيدگانت، و امانتدار تو و فرزند امانت دارانت، و جانشين تو و فرزند جانشينانت، (او از كسانى است كه) آنان را وسيله رحمت و خشنوديت، و واسطه رأفت و آمرزش خويش قرار داده اى. خداوندا؛ و بالاترين حاجتهاى من به درگاه تو اينست كه گناهان گذشته ام را زيادى آنها بيامرزى، و در باقىمانده عمر مرا (از ارتكاب گناه) مصون دارى، و دينم را از آنچه آن را آلوده و زشت مى گرداند و لكّه دار مى سازد پاك گردانى، و آن را از هر گونه شكّ و ترديد و فساد و شرك بازدارى، و مرا بر اطاعت خود و اطاعت رسولت، و ذرّيّه بزرگوار سعادتمند او - كه درود و رحمت و سلام و بركاتت بر آنان باد - ثابت بدارى، و تا مرا زنده داشته اى بر اطاعت ايشان زنده بدارى، و هنگامى كه ميراندى بر اطاعتشان بميرانى، و از دلم ارادت و محبّتشان و كينه دشمنانشان، و رفاقت و همراهى با دوستانشان، و نيكى كردن به آنان را محو و نابود نگردانى. و از تو مى خواهم پروردگارا؛ كه آن را از من بپذيرى و عبادتت را محبوب من و مورد علاقه من گردانى، و نافرمانى هايت را ناپسند من و مورد نفرت من گردانى، و به من روزى كنى توبه خالص و واقعى كه به آن خشنود گردى، و نيّت پاكى كه آن را بپسندى، و عمل نيكو و شايسته اى كه آن را بپذيرى، به رحمتت اى مهربانترين مهربانان.
در هنگام زيارت وداع با حضرت امام رضا عليه السلام، نزد ضريع رو به قبر و پشت به قبله بايست و بگو :
اَلسَّلامُ عَلَيْكَ يا أَمينَ اللَّهِ في أَرْضِهِ، وَحُجَّتَهُ عَلى خَلْقِهِ، وَخازِنَ عِلْمِهِ، وَمَوْضِعَ سِرِّهِ، وَبابَ أَمْرِهِ وَنَهْيِهِ، وَصِراطَهُ الْمُسْتَقيمَ، سَلامَ مُوَدِّعٍ وَلا سَئِمٍ وَلا قالٍ وَلا مآلٍّ، وَرَحْمَةُ اللَّهِ وَبَرَكاتُهُ. أَللَّهُمَّ صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَالِ مُحَمَّدٍ، وَاجْعَلْ غُدُوَّنا مَقْرُوناً بِالتَّوَكُّلِ عَلَيْكَ، وَرَواحَنا عَنْكَ مَوْصُولاً بِالنَّجاحِ مِنْكَ، وَدُعآءَنا لَكَ مَقْرُوناً بِحُسْنِ الْإِجابَةِ، وَخُضُوعَنا بَيْنَ يَدَيْكَ داعِياً إِلى رَحْمَتِكَ، وَاعْتِرافَنا بِذُنُوبِنا شَفيعاً إِلى عَفْوِكَ، وَارْزُقْنَا الْعَوْدَ إِلى زِيارَتِهِ، ثُمَّ الْعَوْدَ إِلَيْهِ، بِرَحْمَتِكَ يا أَرْحَمَ الرَّاحِمينَ. أَللَّهُمّ لاتَجْعَلْهُ اخِرَ الْعَهْدِ مِنَّا لِزِيارَةِ سَيِّدِنا وَإِمامِنَا الْمَفْرُوضِ طاعَتِهِ عَلَيْنا، وَارْزُقْنا زِيارَتَهُ أَبَداً ما أَبْقَيْتَنا، إِنَّكَ ذُو الْفَضْلِ الْعَظيمِ، وَالْمَنِّ الْجَسيمِ، وَصَلَّى اللَّهُ عَلى سَيِّدِنا مُحَمَّدٍ وَالِهِ الطَّاهِرينَ.(37)
سلام بر شما اى امين خداوند در زمين او، و حجّت او بر آفريدگانش، و خزينه علم او، و جايگاه سرّ او، و باب امر و نهى او، و راه او كه راست و مستقيم است. سلام كسى كه وداع مى نمايد در حالى كه از زيارت خسته نشده و افسرده نگشته و ملالت ندارد، و رحمت خدا و بركات او (بر تو باد). خداوندا؛ بر محمّد و آل محمّد درود فرست، و قرار بده آمدن ما را مقرون به توكّل بر تو، و بازگشت ما را از خدمتت به رستگارى به وسيله خودت، و دعاى ما را براى تو مقرون به اجابتِ نيكو، و فروتنى باطنى ما را در حضورت دعوت كننده رحمتت، و اعتراف ما را به گناهانمان راه شفاعت به سوى عفوت. و بازگشت به زيارتش را و پس از آن بازگشت ديگر را روزى ما گردان، به رحمتت اى مهربانترين مهربانان. خداوندا؛ اين زيارت را آخرين ديدار ما براى زيارت سرور و پيشواىمان كه اطاعتش بر ما واجب گشته است قرار نده، و زيارت او را به طور پيوسته و هميشگى تا مادامى كه ما را باقى داشتهاى روزى ما گردان، كه تو صاحب فضل و احسان فراوان، و نعمت بسيار هستى، و درود خدا بر سرور ما (حضرت) محمّد و خاندان پاك او باد.
36) سوره جمعه، آيه 4.
37) تحفة الزائر (مخطوط): 297.
|
بازديد امروز : 48931
بازديد ديروز : 76159
بازديد کل : 90099117
|