(1)

دعاي حضرت زکريا عليه السلام

به نقل از امام زمان صلوات الله عليه

سعد بن عبدالله مي گويد : از حضرت قائم صلوات الله عليه از تأويل «کهيعص» سئوال کردم .

حضرت قائم ارواحنا فداه فرمودند:

اين حروف از اخبار غيبي است که خداوند بنده اش زکريا را بر آنها آگاه ساخت . بعد از آن، اين جريان را به حضرت محمد صلي الله عليه وآله نقل کرد. و اين ، به خاطر آن بود که زکريا از خداوند متعال سئوال کرد که اسامي خمسهٔ طيبه را به او تعليم دهد. پس جبرئيل بر او نازل شد و آن اسامي را بر او ياد داد. هر وقت زکريا اسامي مقدّس محمد، علي ، فاطمه و حسن (عليهم السلام) را مي برد غمهاي او زايل شده وگرفتاريش برطرف مي شد و هنگامي که نام حسين عليه السلام را مي برد گريه امانش نداده و اشکش جاري مي شد.

تا اين که روزي عرض کرد: خدايا؛ چرا وقتي نام چهار نفر از آنها را مي برم خاطرم تسلّي يافته و غم و اندوهم برطرف مي شود و هنگامي که نام حسين را مي برم ، اشکم سرازير شده و غم و اندوهم افزون مي شود؟

خداوند متعال از علت اين امر خبر داد و فرمود: «کهيعص» ، کاف اسم کربلاست. هاء هلاکت عترت طاهره است . ياء يزيد است که او ظالم بر حسين (عليه السلام) است . عين عطش او و صاد صبر اوست.

هنگامي که زکريا عليه السلام اين مطلب را شنيد ،‌ تا سه روز از مسجدش بيرون نيامد و مردم را از داخل شدن به مسجد جلوگيري کرد و در اين مدت گريه و زاري مي کرد و ناله مي نمود و (به اين صورت)‌ مرثيه مي خواند:

    إِلهي أَتَفْجَعُ خَيْرَ جَميعِ خَلْقِكَ بِوَلَدِهِ ؟

    إِلهي أَتُنْزِلُ بَلْوى هذِهِ الرَّزِيَّةِ بِفِنائِهِ ؟

    إِلهي أَتَلْبِسُ عَلِيّاً وَفاطِمَةَ ثِيابَ هذِهِ الْمُصيبَةِ ؟

    إِلهي أتَحُلُّ كُرْبَةَ هذِهِ الْمُصْيبَةِ بِساحَتِهِما ؟

خدايا؛ آيا بهترين آفريدهٔ خود را به اندوه فرزندش مبتلا مي کني ؟

خدايا؛ آيا اين مصيبت را براي او نازل مي کني ؟

خدايا؛ آيا به علي و فاطمه لباس اين مصيبت را مي پوشاني ؟

خدايا؛ آيا اين بلا و مصيبت را به ساحت آنها وارد مي کني؟

سپس مي گفت : خداوندا؛ به من فرزندي عنايت کن که چشمم در وقت پيري به جمال او روشن گردد، وقتي عطا کردي مرا شيفتهٔ محبت او قرار بده ، سپس مرا به مصيبت او گرفتار کن همانطوري که محمد حبيبت را به مصيبت فرزندش مبتلا کردي.

پس خداوند دعاي او را به اجابت رسانده و يحيي را به او عطا کرد و به مصيبت او مبتلا کرد . و حمل يحيي مانند حمل حسين عليه السلام شش ماه بود.(1)

------------------------------

1) الاحتجاج : 2 / 272 ، بحار الأنوار : 44 / 223 ،‌ دار السلام : 241.

 

منبع : الصحيفة‌ المبارکة‌ المهدية (چاپ جديد) : 531