(5)

مأموريت مرحوم شيخ انصاري

از حضرت اباالفضل العباس عليه السلام

كرامت سوّم:

بعضي از ثقات علماي مجاورين كربلا و غيره نقل نموده اند و در پشت كتاب صلوة محقّق انصاري به باسمه ثبت شده، از جانب شيخ عبدالرّحيم تستري كه از تلامذه مرحوم شيخ مرتضي انصاري مزبور بوده كه گفت:  در حرم مطهّر حضرت سيّدالشهداءعليه السلام بودم كه مرد و زني از اعراب باديه، وارد حرم مطهّر  شدند و با خود طفلي داشتند كه مفلوج بود، به آن حضرت توسّل جسته، زيارت نموده، بيرون رفتند.

من بعد از زيارت و نماز به حرم حضرت ابوالفضل عليه السلام مشرّف شدم، ديدم آن مرد و زن طفل عليل خود را آنجا آورده، مي گويند : دخيلك يابن اميرالمؤمنين، و به پشت ضريح مقدّس رفتند، لكن طفل را رو به روي ضريح مقدّس حضرت عبّاس ‏عليه السلام گذاشتند و قادر بر حركت نبود.

در نماز بودم شفا يافته، حركت كرد و به اطراف نگاه كرد، پدر و مادر خود را نديد، از حرم بيرون رفت، بعد والدين اش، به او ملحق شدند بدون آن كه آن را امر عجيبي شمارند.

من چون حاجتي داشتم كه هميشه در مشاهد مشرّفه عرض مي كردم و اجابت نمي ديدم؛ در اين هنگام حوصله تنگي كرده، به مقام جسارت برآمده، عرض كردم: يا اباالفضل! تا زماني كه اعراب باديه، نزد شما عزيزتر و بيشتر از ما طلاّب علوم ديني‏ حرمت دارند، ديگر من خدمت شما نمي مانم و به اعراب ملحق مي شوم. باز به خود آمده، ملتفت شدم كه اعراب از ضعف ايمانشان است كه دعايشان زود اجابت مي شود و عذرخواهي كردم.

پس از مراجعت به نجف اشرف، هنگام ورود من، خادم مرحوم آقا شيخ مرتضي مرا ملاقات كرد و گفت: اجب استادك!

چون به خدمت ايشان رسيدم، فرمود: دو حاجت داري؛ يكي آن كه در قرب صحن مقدّس حضرت اميرالمؤمنين عليه السلام منزلي خريداري نمائي و دوّم به مكّه مشرّف شوي، وجهي به من عطا فرمود كه در آن صرف كنم و فرمود: تا من هستم به كسي ‏اظهار مكن!

من ابتدا از آن وجه، قروض خود را ادا كردم ومابقي آن را صرف خريد و سفر حج نمودم، اين است  آنچه بعضي از علماي موثّق نقل نموده اند و مكرّر در كربلا از خود آن شيخ شنيده اند .(1)

---

(1) العبقري الحسان في احوال مولانا صاحب الزمان عجل الله تعالي فرجه الشريف ج5  ص 306 شماره 2128، انتشارات مسجد مقدس جمكران.

 

منبع: نوشته های چاپ نشدۀ شخصی ص 1428