(8)

عايشه و معاويه

در حديث مشهور متّفق عليه - كه قوشچى و غيره نقل كرده‏ اند - مذكور است كه: پيغمبر صلى الله عليه وآله وسلم فرمود كه: «حرب تو حرب من است يا على! » (256).

و شكى نيست كه سبّاب و مؤذى و محارب پيغمبر صلى الله عليه وآله وسلم ملعون و كافر است كما قال اللَّه تعالى في سورة الاحزاب: «إنّ الَّذِينَ يُؤْذُونَ اللَّهَ وَرَسُولَهُ» (257) و غيرها من‏ الآيات(258)، پس سبّاب و دشمن و مؤذى و محارب «على» عليه السلام نيز ملعون و كافر است به ‏نصّ «پيغمبر» صلى الله عليه وآله وسلم، پس چگونه سنّيان مى ‏گويند كه: قاتل و مقتول از عسكر «على» عليه السلام ‏و عايشه و معاويه در بهشت خواهند بود؟! و چگونه عايشه صدّيقه و امّ المؤمنين وعادله در روايات مى‏ باشد؟! و همچنين معاويه؛ خال المؤمنين و عادل و مستحق ‏رحمت و ترضّى مى ‏باشد؟!

و اگر گويند كه: توبه كرده ‏اند، بايد كه ثابت كنند به طريقى كه شيعه قبول داشته‏ باشد، و اگر گويند كه: مجتهد بودند و خطا كرده‏ اند و معذورند، همين كلام و عذر در جميع اصناف كفّار و محاربين «پيغمبر» صلى الله عليه وآله وسلم جارى است، چرا ايشان را لعن‏ مى ‏نمايند؟ و توجيه از براى كفرشان نمى‏ نمايند؟ و چه تفاوت از هم دارند؟، و چه‏ فرق است مابين خوارج و ساير محاربين «على» عليه السلام، خصوصاً فئه باغيه قتله عمار كه‏ حضرت رسول‏ صلى الله عليه وآله وسلم در شأن او فرمود كه: «عمار پوست ميان دو چشم من است، مى ‏كشند او را گروه سركش، حق تعالى شفاعت مرا به ايشان نرساند» (259).

و چگونه عايشه و طلحه و زبير و معاويه و ساير محاربين و مخالفين «على» عليه السلام، باوجود قرب عهد به زمان وحى و وضوح ادلّه و آثار راه حق از براى ايشان ؛ اجتهاد جايز و در خطا معذور باشند؟!!(260)

---

256) شرح تجريد قوشچى: 280، مناقب ابن مغازلى: 50 حديث 73.

257) سوره احزاب، آيه 57.

258) سوره توبه، آيه 61.

259) سيره ابن هشام: 139/2، شرح نهج البلاغه ابن ابى الحديد: 52/3، نهج الحق: 297، صراط المستقيم بياضى: 83/2.

260) راهبرد اهل سنّت به مسأله امامت: 54.

 

منبع: معاویه ج ... ص ...