(۵)

   سوره «ملك»

 

   بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ

تَبَارَكَ الَّذِي بِيَدِهِ الْمُلْكُ وَهُوَ عَلَى كُلِّ شَي‏ءٍ قَدِيرٌ (1) اَلَّذِي خَلَقَ الْمَوْتَ‏ وَالْحَيَاةَ لِيَبْلُوَكُمْ أَيُّكُمْ أَحْسَنُ عَمَلاً وَهُوَ الْعَزِيزُ الْغَفُورُ (2) اَلَّذِي خَلَقَ ‏سَبْعَ سَمَاوَاتٍ طِبَاقاً مَا تَرَى فِي خَلْقِ الرَّحْمَنِ مِنْ تَفَاوُتٍ فَارْجِعِ الْبَصَرَ هَلْ تَرَى مِنْ فُطُورٍ (3) ثُمَّ ارْجِعِ الْبَصَرَ كَرَّتَيْنِ يَنقَلِبْ إِلَيْكَ الْبَصَرُ خَاسِئاً وَهُوَ حَسِيرٌ (4)  وَلَقَدْ زَيَّنَّا السَّمَاءَ الدُّنْيَا بِمَصَابِيحَ وَجَعَلْنَاهَا رُجُوماً لِلشَّيَاطِينِ وَأَعْتَدْنَا لَهُمْ عَذَابَ السَّعِيرِ (5)  وَلِلَّذِينَ كَفَرُوْا بِرَبِّهِمْ عَذَابُ‏ جَهَنَّمَ وَبِئْسَ الْمَصِيرُ (6) إِذَا أُلْقُوا فِيهَا سَمِعُوا لَهَا شَهِيقاً وَهِيَ تَفُورُ (7) تَكَادُ تَمَيَّزُ مِنَ الْغَيْظِ كُلَّمَا أُلْقِيَ فِيهَا فَوْجٌ سَأَلَهُمْ خَزَنَتُهَا أَلَمْ يَأْتِكُمْ نَذِيرٌ (8) قَالُوا بَلَى قَدْ جَاءَنَا نَذِيرٌ فَكَذَّبْنَا وَقُلْنَا مَا نَزَّلَ اللَّهُ مِنْ شَي‏ءٍ إِنْ أَنْتُمْ إِلَّا فِي ضَلاَلٍ كَبِيرٍ (9) وَقَالُوا لَوْ كُنَّا نَسْمَعُ أَوْ نَعْقِلُ مَا كُنَّا فِي أَصْحَابِ‏ السَّعِيرِ (10) فَاعْتَرَفُوا بِذَنْبِهِمْ فَسُحْقاً لِأَصْحَابِ السَّعِيرِ (11) إِنَّ الَّذِينَ‏ يَخْشَوْنَ رَبَّهُمْ بِالْغَيْبِ لَهُمْ مَغْفِرَةٌ وَأَجْرٌ كَبِيرٌ (12) وَأَسِرُّوا قَوْلَكُمْ أَوِ اجْهَرُوا بِهِ إِنَّهُ عَلِيمٌ بِذَاتِ الصُّدُورِ (13) أَلاَ يَعْلَمُ مَنْ خَلَقَ وَهُوَ اللَّطِيفُ الْخَبِيرُ (14) هُوَ الَّذِي جَعَلَ لَكُمُ الْأَرْضَ ذَلُولاً فَامْشُوا فِي مَنَاكِبَها وَكُلُوا مِنْ رِزْقِهِ وَإِلَيْهِ النُّشُورُ (15) ءَأَمِنْتُمْ مَنْ فِي السَّمَاءِ أَنْ يَخْسِفَ بِكُمُ ‏الْأَرْضَ فَإِذَا هِيَ تَمُورُ (16) أَمْ أَمِنْتُمْ مَنْ فِي السَّماءِ أَنْ يُرْسِلَ عَلَيْكُمْ‏ حَاصِباً فَسَتَعْلَمُونَ كَيْفَ نَذِيرِ (17) وَلَقَدْ كَذَّبَ الَّذِينَ مِنْ قَبْلِهِمْ فَكَيْفَ كَانَ ‏نَكِيرِ (18) أَوَلَمْ يَرَوْا إِلَى الطَّيْرِ فَوْقَهُمْ صَافَّاتٍ وَيَقْبِضْنَ مَا يُمْسِكُهُنَّ إِلَّا الرَّحْمَنُ إِنَّهُ بِكُلِّ شَي‏ءٍ بَصِيرٌ (19) أَمَّنْ هَذَا الَّذِي هُوَ جُنْدٌ لَكُمْ يَنْصُرُكُم مِّنْ ‏دُونِ الرَّحْمَنِ إِنِ الْكَافِرُونَ إِلَّا فِي غُرُورٍ (20) أَمَّنْ هَذَا الَّذِي يَرْزُقُكُمْ إِنْ ‏أَمْسَكَ رِزْقَهُ بَلْ لَجُّوا فِي عُتُوٍّ وَنُفُورٍ (21) أَفَمَنْ يَمْشِي مُكِبّاً عَلَى وَجْهِهِ ‏أَهْدَى أَمَّنْ يَمْشِي سَوِيّاً عَلَى صِرَاطٍ مُسْتَقِيمٍ (22) قُلْ هُوَ الَّذِي أَنشَأَكُمْ ‏وَجَعَلَ لَكُمُ السَّمْعَ وَالْأَبْصَارَ وَالْأَفْئِدَةَ قَلِيلاً مَا تَشْكُرُونَ (23)  قُلْ هُوَ الَّذِي ذَرَأَكُمْ فِي الْأَرْضِ وَإِلَيْهِ تُحْشَرُونَ (24) وَيَقُولُونَ مَتَى هَذَا الْوَعْدُ إِنْ ‏كُنْتُمْ صَادِقِينَ (25) قُلْ إِنَّمَا الْعِلْمُ عِندَ اللَّهِ وَإِنَّمَا أَنَا نَذِيرٌ مُبِينٌ (26) فَلَمَّا رَأَوْهُ زُلْفَةً سِيْئَتْ وُجُوهُ الَّذِينَ كَفَرُوْا وَقِيلَ هَذَا الَّذِي كُنْتُمْ بِهِ تَدَّعُونَ (27) قُلْ أَرَأَيْتُمْ إِنْ أَهْلَكَنِيَ اللَّهُ وَمَنْ مَّعِيَ أَوْ رَحِمَنَا فَمَنْ يُجِيرُ الْكَافِرِينَ مِنْ ‏عَذَابٍ أَلِيمٍ (28) قُلْ هُوَ الرَّحْمَنُ آمَنَّا بِهِ وَعَلَيْهِ تَوَكَّلْنَا فَسَتَعْلَمُونَ مَنْ هُوَ فِي ضَلاَلٍ مُبِينٍ (29)  قُلْ أَرَأَيْتُمْ إِنْ أَصْبَحَ مَاؤُكُمْ غَوْراً فَمَنْ يَّأْتِيْكُم بِمَاءٍ مَعِينٍ (30)

سوره ملک
به نام خداوند بخشنده مهربان

بسيار بابرکت است آنکه فرمانروايی عالم در اختيار او است و او بر هر چيز توانا است * آنکه مرگ و زندگی را آفريد تا شما را بيازمايد که کدام يک بهتر عمل می کنيد و او شکست ناپذير و بسيار آمرزنده است * آنکه هفت آسمان را طبقاتي بر فراز يکديگر آفريد، در خلقت خداوند رحمان هيچ گونه بي نظمي و ناهمگوني نمي بيني ، خوب نگاه کن آيا هيچ خللي و عيب و نقصي در آن تواني يافت. * سپس بار ديگر نگاه کن با دقت، ديدگانت در حالی که خسته و ناتوان شده به سوی تو بازگردد. * ما آسمان دنيا را با چراغ هايی زينت بخشيديم و آن ها را وسيله ای براي طرد شياطين و دور ساختن آن ها قرار داديم و براي آنان آتشي افروخته آماده کرديم * و براي کساني که نسبت به پرودرگار خود کفر ورزيدند عذاب جهنم است و بد فرجامي است. * وقتي در آن افکنده شوند صدای وحشتناکی از آن بشنوند در حالي که می جوشد * نزديک است که از شدت خشم متلاشي شيود، هرگاه گروهی در آن افکنده شوند نگهبانان از آن ها سؤال کنند آيا شما را بيم دهنده اي نيامد؟ * آن ها بگويند: بيم دهنده آمد ما تکذيب کرديم و گفتيم: خدا جيزي نازل نکرده ، شما جز در گمراهي بزرگي نيستيد * و گويند اگر ما می شنيديم يا انديشه ميکرديم هرگز در زمره افراد جهنمی نبوديم * پس اعتراف کنند به گناهشان و دوري از رحمت خدا باد برا اهل آتش شعله ور * همانا کساني که از پرودرگارشان در نهان می ترسند براي آنان آمرزش و پاداش فراوان است * پنهان بداريد گفتارتان را يا آشکار سازيد آن را ، خداوند به آنچه در سينه ها است دانا می باشد * آيا نمی داند آنکه آفريد، او بسيار دقيق و آگاه است * او کسی است که زمين را براي شما رام و آرام قرار داد، بر دوش آن راه رويد و از روزي خدا بخوريد و (بدانيد که) اجتماع همه به سوي او است * آيا از آنکه در اسمان است ايمن هستيد از اينکه شما را در زمين فرو برد، پس ناگهان زمين دچار لرزه و ناثباتی شود * آيا از آنکه در اسمان است در امانيد از اينکه تندبادي بر شما فرستد به همراه سنگريزه، به زودی خواهيد دانست که بيم دادن من چگونه است. * کساني که پيش از آنان بودند تکذيب کردند پس (بنگر) کيفر من چگونه بود. * آيا به پرندگاني که در بالاي سر آن ها پرواز می کنند گاه بال ها را می گشايند و گاه مي بندند نمی نگرند، آن ها را جز خداوند رحمان نگه نمی دارد و همانا او بر هر چيزی بينا است * کدامين سپاه است که شما را ياری می دهد اگر خداوند ياری ندهد، کافران جز در غرور نيستند. * يا کيست که اگر خدا روزي خدا را بازدارد به شما روزی مي دهد (حق را نپذيرند) بکه در سرکشی و انکار حق پافشاری و اصرار نمايند * آيا آنکه نگون سار بر صورت خود راه می رود، راه يافته تر است يا آنکه با قامت راست بر راه مستقيم می رود؟ * بگو او است که شما را به وجود آورد و برای شما گوش و چشم و دل قرار داد، خيلي اندک شکر می گزاريد * بگو او است که شما را در اين زمين آفريد و به سوي او محشور می شويد * (کافران) مي گويند: اين وعده کي خواهد بود اگر شما راست مي گوييد. * بگو علم آن تنها نزد خدا است و همانا من مبيم دهنده ای آشکار هستم. * هنگامی که آن را (عذاب را) از نزديک ببينند چهره آنانکه کفر ورزيدند درهم کشيده شود و گفته شود اين همان چيزی است که مي خواستيد. * بگو مرا خبر دهيد که اگر خدا ، من و کساني را که با من هستند هلاک کند يا بر ما رحم کند چه کسي کافران را از عذاب دردناک پناه می دهد * بگو او خداوند مهربان است به او ايمان آورده و بر او توکل نموده ايم، به زودي خواهيد دانست چه کسي در گمراهي آشکار است. * بگو مرا خبر دهيد اگر آب (سرزمين) شما در زمين فرو رود چه کسی براي شما آب روان و گوارا می آورد؟