کتاب : «امیرالمؤمنین علی علیه السلام و عصر ظهور»

سفرهاى اسرارآميز

به آينده، در كلام اميرالمؤمنين علیه السلام

از روايت بسيار مهمّى كه از حضرت اميرالمؤمنين على علیه السلام وارد شده، استفاده مى‏ كنيم سفر به آينده چند گونه است:
1- سفر به آينده براى كسانى كه در اين دنيا هستند به زمان آينده در همين‏ دنيا.
2- از عوالم قبل از اين دنيا، به آينده در اين دنيا!
اكنون به فرمايش حضرت اميرالمؤمنين على علیه السلام توجّه كنيد:

عن الحكم بن عيينة قال: لمّا قتل اميرالمؤمنين علیه السلام الخوارج يوم ‏النهروان قام اليه رجل (فقال: يا اميرالمؤمنين طوبى لنا اذ شهدنامعك هذا الموقف، و قتلنا معك هؤلاء الخوارج).
فقال اميرالمؤمنين علیه السلام: والّذي فلق الحبّة وبرء النسمة لقد شهدنا في هذا الموقف اُناس لم يخلق الله آباءهم و لا اجدادهم بعد، فقال ‏الرجل: وكيف يشهدنا قوم لم يخلقوا؟ قال: بلي قوم يكونون في ‏آخرالزمان يشركوننا فيما نحن فيه و يسلّمون لنا، فاولئك شركاؤنا فيما كنّا فيه حقّاً حقّاً.(1)
حكم بن عيينه مى‏ گويد: چون حضرت اميرالمؤمنين علیه السلام خوارج را در روز نهروان كشتند، مردى ايستاد و عرض كرد يا اميرالمؤمنين خوشا به حال ما كه در خدمت شما در اين جايگاه حاضر بوديم و ما با شما اين خوارج را كشتيم.
حضرت اميرالمؤمنين علیه السلام فرمودند:
قسم به پروردگارى كه دانه را شكافت و انسان را آفريد حتماً و قطعاً با ما دراين جنگ انسان هايى حاضر بودند كه هنوز خداوند پدران آن ها را نيافريده ‏و هنوز اجداد آنان را خلق نكرده است.
آن مرد عرض كرد: چگونه با ما بودند قومى كه هنوز خلق نشده‏ اند؟!
حضرت اميرالمؤمنين علیه السلام فرمودند: آرى آنها قومى هستند در آخر الزمان ‏كه با ما شريك هستند و شركت مى ‏كنند در آنچه ما در آن هستيم و تسليم ما هستند. پس براستى آنها شريكان ما هستند در جنگ ما حقيقتاً.

تذكّر: همانگونه كه مقصود شخصى كه با حضرت اميرالمؤمنين على علیه السلام سخن گفت از كلمه «شهدنا» حضور آن ها در خدمت حضرت اميرالمؤمنين‏ على علیه السلام بوده، مقصود آن بزرگوار نيز از كلمه «شهدنا» حضور دوستانِ‏ آخرالزمان در آن جايگاه است، نه اينكه آنان از عوالم قبل مانند عالم ارواح واظلّه فقط نظاره ‏گر جنگ ‏هاى اميرالمؤمنين و لشكريانشان با خوارج، باشند.
جالب توجّه است كه در قرآن مجيد نيز گاهى مادّه «شهد» به معناى «حضر» آمده است. مانند فرمايش خداوند بزرگ كه در سوره فرقان مى ‏فرمايد:

«والّذين لايشهدون الزور» اى لايحضرون (2)
يعنى: در جايگاه زور حاضر نمى‏ شوند.

بنابراين سفر آنان از عالم ارواح واظلّه سفر به آينده است از عوالم قبل به‏ اين عالم.
تذكّر يك نكته: كسانى كه بر اثر محبّت شديد كه مودّتى است كه سبب‏ تقرّب به خداوند و اهل بيت علیهم السلام مى‏ شود، توانسته ‏اند از عوالم قبل به اين عالم‏ بيايند و در سفر به آينده به اين جهان، و جلوه حضرت اميرالمؤمنين على علیه السلام در جنگ‏ ها و غير آن را ببينند، از اين زمان هم مى ‏توانند به زمان‏ هاى گذشته سفر كنند و محضر حضرت اميرالمؤمنين على علیه السلام را در آن زمان درك كنند.
آنچه درباره سفر به آينده گفتيم مربوط به سفر در آينده از عالمى به عالم ‏ديگر است. نوع ديگر از سفر به آينده، سفر از همين عالم به آينده همين عالم‏ است كه معمولاً مقصود كسانى كه درباره سفر به آينده بحث مى‏كنند، اين نوع ‏از سفر به آينده است.
جالب توجّه است كه سفر به آينده همانگونه كه در روايات اهل بيت علیهم السلام وارد شده در زمان ‏هاى ما هم نيز نقل شده تا همگان يقين كنند آنچه را كه ‏شاهدان خلقت زمين و زمان فرموده ‏اند حقيقت دارد تا اتمام حجّت بر همگان‏ شود.
در اينجا نمونه‏ اى از سفر به آينده را نقل مى‏ كنيم:
 

---

(1) بحارالانوار: 52 / 131.
(2) قاموس القرآن او اصلاح الوجوه والنظائر: 270.