به سوى امير عالم هستى

   يقين داشته باشيد كسى كه صادقانه در جستجوى امام عصر ارواحنا فداه باشد و در راه آن حضرت خدمت نمايد و درباره تعجيل ‏ظهور آن بزرگوار دعا و تلاش نمايد ، سرانجام راه به جايى مى‏ برد و روزنه اى به سويش گشوده مى‏ شود .

   بنابراين از كمك و فداكارى نسبت به آن حضرت كه دوران ‏غيبت - همچون ريسمانى كه دشمنان به گردن اوّل مظلوم عالم ‏هستى حضرت امير المؤمنين عليه السلام افكندند ، و دستان آن بزرگوار را بستند - دستان آن حضرت را بسته است ؛ دست برنداريد . و باتلاش در راه ظهور حضرت بقيّة اللَّه ارواحنا فداه و فراهم كردن مقدّمان‏آن، تارى از ريسمان غيبت را پاره كنيد .

   اطمينان داشته باشيد اگر كسى از خورشيد تابناك وجود او درزندگى بهره ‏مند شود و شكّى به خود راه ندهد ، منظور نظرِ حضرتش قرار مى‏ گيرد و آن بزرگوار با  كلامى يا پيامى يا نگاهى‏ خاطر او را خشنود و قلبش را شاد مى ‏نمايد ؛ زيرا ممكن نيست ‏كسى در جستجوى حقيقتى باشد و در راه آن قدم بردارد، مگر آنكه ‏سرانجام به همه مقصود خويش و يا به مقدارى از آن دست مى ‏يابد.

حضرت اميرالمؤمنين عليه السلام مى‏ فرمايند :

من طلب شيئاً ناله أو بعضه.(17)

كسى كه در جستجوى چيزى باشد به تمام آن يا مقدارى از آن ‏مى ‏رسد.

شما با قاطعيّت و يقين معتقد باشيد كه اينك گرچه دوران ‏تاريك غيبت است و نوبت اظهار ولايت و قدرت حضرت بقيّة اللَّه ارواحنا فداه نرسيده ؛ ولى با اين وجود آن حضرت قطب دائره امكان و امير عالم هستى هستند و ولايت مطلقه آن بزرگوار سراسر جهان را فرا گرفته است. در زيارت آن حضرت مى ‏خوانيم:

اَلسَّلامُ عَلَيْكَ يا قُطْبَ الْعالَم.(18)

سلام بر شما اى قطب عالمِ هستى.

   همه موجودات عالم هستى در عصر تاريك غيبت و همچنين در دوران نورانى ظهور در پرتو آن وجود مقدّس به زندگى ادامه‏ مى ‏دهند و مديون امامت و رهبرى آن بزرگوار مى ‏باشند . نه تنها ذرّات مادّى جهان بلكه بزرگان عالم كه مسيحا نفسند تابع و پيروفرمان آن بزرگوارند ؛ بلكه شخص حضرت عيسى عليه السلام دم ‏مسيحائى و مقام ارزشمند خود را به يمن وجود آن حضرت و آباءگرامى آن بزرگوار بدست آورده است . و نه تنها در عصر ظهور كه اكنون نيز در تحت لواء امامت و رهبرى آن بزرگوار به انجام ‏وظيفه مشغول است .

در زيارت امام زمان ارواحنا فداه مى ‏خوانيم :

اَلسَّلامُ عَلَيْكَ يا إِمامَ الْمَسيح.(19)

سلام بر شما اى پيشواى مسيح.

   اين ولايت و رهبرى ، مخصوص روزگار پرشكوه ظهور نيست ؛ بلكه اكنون نيز حضرت عيسى در جايگاه عظيم خود افتخار پيروى از مقام امامت و رهبرى آن بزرگوار را دارا مى باشد .

   همه نجباء ، نقباء و اولياء خدا كه پا بر هواى نفس خود گذاشته ‏و قصد و نيّت خويش را خالص نموده اند ، به قدر ارزشى كه درپيشگاه خداوند دارند ، راه و يا روزنه اى به سوى مقام نورانيّت آن ‏حضرت كه نور عالم هستى در اين عصر و زمان است بدست آورده اند ، و امام عصر ارواحنا فداه تنهايى و غربت خويش را با اين گونه اشخاص كه به مقامات عالى راه يافته اند برطرف مى‏ نمايد . درروايت مى‏ خوانيم :

وما بثلاثين من وحشة.(20)

با وجود سى نفر (از ياوران خالص) احساس تنهايى براى آن ‏حضرت نيست.

   مقصود از بيان مطالب گذشته اين است كه دوران غيبت به اين‏ معنى نيست كه امدادهاى غيبى حضرت بقيّة اللَّه ارواحنا فداه از موجودات قطع گرديده و آن بزرگوار از كسى دستگيرى نمى ‏كنند و كسى در عصر تيره غيبت راهى به نور و روزنه اى به روشنائى ‏نمى ‏يابد ؛ بلكه همان گونه كه گفتيم كسانى كه با صداقت به سوى‏آن بزرگوار مى‏شتابند و در پرتو بهره ‏مند شدن از درياى بيكران ‏معارف امام عصر ارواحنا فداه روزگار پرشكوه ظهور را در زندگى‏خود لحظه ‏شمارى مى‏ كنند ، با پيامى يا نگاهى از سوى حضرتش ‏قلب‏هاى استوار خود را استوارتر مى ‏كنند .

   و اگر گوش جان باز كنيم و نداى اين افراد بااخلاص را بشنويم ، پيام‏شان به ما اين گونه است : «فَاخْلَعْ نَعْلَيْكَ إِنَّكَ بِالْوادِى‏الْمُقَدَّسِ طُوى»(21) .

   كفش خود را درآوريد و ببينيد چگونه پاى خود را آزرده ايدكه تاكنون از رفتن به سوى امير عالم هستى و قطب عالم امكان ‏بازمانده ايد !

   متأسّفانه عدّه اى از افراد نه تنها خود را خالص نمى‏ گردانند وريگ از كفش خود خارج نمى ‏كنند كه در كفش ديگران نيز ريگ ‏مى‏ اندازند و آنان را مى ‏آزارند . اين گونه افراد با نيشِ زبان ، نيشتربه قلب دوستان واقعى مى ‏زنند ؛ زيرا بر اثر القائات شيطانى مايلند همگان از راه رفتن در طريق امام عصر ارواحنا فداه باز مانند . گويى كه ‏نمى‏ دانند دشمنى با مسير امام زمان ارواحنا فداه و مخالفت با دوستان ‏واقعى آن حضرت ، دشمنى با شخص آن بزرگوار است .

   مگر حضرت اميرالمؤمنين‏ عليه السلام در «نهج البلاغه» نفرموده اند :

أَصْدِقاؤُكَ ثَلاثَة وَأَعْداؤُكَ ثَلاثَة، فَأَصْدِ قاؤُكَ: صَديقُكَ، وَصَديقُ صَديقكَ، وَعَدُوّ عَدُوّكَ، وَأَعْداؤُكَ: عَدُوّكَ، وَعَدُوّ صَديقكَ، وَصَديقُ عَدُوّكَ.(22)

دوستان تو سه گروهند و دشمنان تو نيز سه گروه مى ‏باشند.

امّا دوستانت عبارتند از: 1 - دوست خودت، 2 - دوستِ‏ دوستت، 3 - دشمنِ دشمنت.

و دشمنانت عبارتند از: 1 - دشمن خودت، 2 - دشمنِ دوستت،3 - دوست دشمنت.

   بنابراين ، آيا دشمنى كردن با دوستان امام عصر ارواحنا فداه ، مخالفت با آن بزرگوار نيست ؟!

 

---

17) شرح غرر الحكم: 305/5.

18و19). همين كتاب: 439.

20) بحار الأنوار: 153/52.

21) سوره طه، آيه 12.  

22) نهج البلاغه: كلمات قصار: 295.