لزوم تحوّل در وجود انسان

    حضرت بقيّة اللَّه الأعظم ارواحنا فداه در جهانبانى ، جهاندارى و نظم و سامان بخشيدن به جهان و جهانيان ، از قدرت‏هاى فوق‏ العادۀ معنوى يعنى از مقام عظيم ولايت خويش استفاده نموده و به اين گونه ، براى تغيير جهان و تكامل بخشيدن به جهانيان در مردمانِ عالم تحوّل ايجاد مى ‏نمايند .

    چگونه انسان‏ها می ‏توانند پذيراى اسرار عظيم خلقت شده و به مقام عظيم ولايت شناخت پيدا نمايند ، در حالى كه ابعاد وسيعى از مغز انسان‏ها به كار نيفتاده و فعّال نشده و هنوز انديشه‏ ها آلوده و قلب‏ها تيره است؟!

    به همين دليل قبل از آن كه حضرت بقيّة اللَّه الأعظم عجّل اللَّه تعالى فرجه انديشه‏ هاى بزرگ و حقايق و معارف الهى را به مردمان ارائه دهند ، نياز به تغيير و تحوّل در ساختار وجود انسان و دگرگون ساختن ساختمانِ مغز بشر مى‏ باشد .

    اين تحوّل ، يك نياز واقعى براى آماده‏ شدن بشر جهت پذيرش انديشه‏ هاى بزرگ و پيشرفت‏ هاى عجيب در مسايل دين و دانش مى‏ باشد .

    اين تغيير در تار و پود بشر ، يك ضرورت است ؛ يك ضرورتِ واقعى براى افزايشِ توان و ظرفيّت انسان در درك و فهم علوم و معارفِ عالى اهل بيت عليهم السلام است كه در جهانيان بايد ايجاد شود . تحوّل در جهانيان همراه تبديل و دگرگونى در جهان نيز خواهد بود .

    اين تبديل در سيستم طبيعى زمين و دگرگونى‏ هاى اساسى در جهان و جهانيان ، شرط تكامل و اوجِ فرهنگ در آيندۀ جهان است .

    همان گونه كه براى درك سخنان پدر و مادر و همسخن شدن با آنان ، كودكان شيرخوار بايد رشد كنند تا اين آمادگى در آنان ايجاد شود .

    و همان گونه كه براى كار و كوشش و شركت در تلاش‏ها و فعّاليّت‏هاى اجتماعى ، خردسالان بايد به سنين جوانى برسند .

    و همان گونه كه تا بعضى از غرايز در انسان به كار نيفتد برخى از امور را درك نمى‏ كند ؛ همين گونه ، تا قدرت‏هاى عظيم نهفته در مغز و قلب انسان به كار نيفتد ، درك امور پيشرفته و فهم معارف عالى براى او امكان ندارد . به اين دليل، بايد براى درك آن‏ها در جهان و جهانيان تحوّل ، تغيير و تبديل ايجاد گردد .

    آيا با كودكى كه هنوز راه رفتن را نياموخته ، و از خطر چاه و چاله خبر ندارد ، مى‏ توان دربارۀ عظمت و سختى سياه‏چاله ‏ها(101) سخن گفت ؟!

    آيا براى كودكى كه فرقى ميان كوه و كاه نمى‏ گذارد ، مى‏ توان دربارۀ وسعت جهان و كوآزرها (102) مطلبى را بيان كرد ؟!

    آيا براى خردسالى كه از تعداد انگشتان خود خبر ندارد ، مى ‏توان دربارۀ وسعت فضا و شمارۀ سحابى‏ ها سخنى به ميان آورد؟!

    بديهى است كودك براى درك اين گونه مطالب ، نياز به رشد دارد تا پس از آمادگى براى درك و پذيرش اين گونه امور ، آن‏ها را به او تعليم دهند .

    به همين دليل انسان‏ها براى درك و پذيرش مسايل بسيار عظيم و مهمّ ، نياز به حيات قلبى و به كار افتادن سلّول‏هاى مغزى دارند تا با حيات قلب و تكامل عقل ، توانايى درك امور مهمّ را پيدا نموده و آن‏ها را از جان و دل بپذيرند .

----------------------------------------

101) سياه‏چاله Black hole جسمى است در فضا كه به سبب فشردگى خارق‏ العادۀ جرم آن ، جاذبۀ فوق ‏العاده شديدى دارد به طورى كه هيچ چيز ، حتّى نور ، نمى‏ تواند از آن بگريزد و به فضا وارد شود . سياه‏چاله ‏هايى كه با سرعت زياد به دور خود مى‏ چرخند در واقع همچون تونل فضا زمان عمل مى ‏كنند و با وارد شدن به آن‏ها ، از لحاظ تئورى مى‏ توان در همان لحظه در جايى بسيار دورتر در فضا يا زمانى در آينده يا گذشته وارد شد . (جهان در 500 سال آينده : 601)

102)   . بعد از كشف كوآزرها براى دانشمندان نجومى نظريّه‏ اى پيدا شد ، مشعر بر اين كه تمام كهكشان‏هايى كه به چشم نوع بشر مى‏ رسد، اجرام برون مرزى جهان است و مرز جهان از كوآزرها كه گفتيم بعضى از آن‏ها با زمين 9 هزار ميليون سال نورى فاصله دارند شروع مى‏ شود و بنابراين چون راديوتلسكوپ‏هاى ما نمى‏ تواند بيش از فاصله 9 هزار ميليون سال نورى را ببيند آنچه در ماوراى كوآزرها قرار گرفته به چشم ما نمى‏ رسد .

    بر طبق اين نظريّه يكصد هزار ميليون كهكشان هر يك داراى ده‏ها هزار ميليون خورشيد كه به چشم تلسكوپ‏هاى نورى و راديوتلسكوپ‏هاى بشر مى‏ رسد دنياى اصلى نيست بلكه اجرام پراكنده و قليلى است واقع در خارج مرز جهان و دنياى اصلى از كوآزرها شروع مى‏ شود براى اين كه اگر اصلى نبود ، هر كوآزر ، ده هزار ميليارد برابر خورشيد ما نور نداشت .

    در خورشيد ما براى اين كه روشنايى كه مى‏ بينيم توليد بشود در بيست و چهار ساعت چهار صد ميليارد تن هيدروژن تفكيك (يا ادغام) مى‏ شود و در يك كوآزر چقدر هيدروژن در هر بيست و چهار ساعت بايد تفكيك شود تا نورى به وجود بيايد برابر با ده هزار ميليارد برابر نور خورشيد (اگر نور كوآزر ناشى از انفجار مادّه و ضدّ مادّه نباشد) .

    با يك حساب ساده ، ما بايد چهارصد ميليارد تن را در ده هزار ميليارد ضرب كنيم تا اين كه بدانيم در هر بيست و چهار ساعت در يك كوآزر چقدر هيدروژن تفكيك مى‏ شود و بعد از ضرب كردن رقم 4 را به دست مى ‏آوريم در حالى كه بيست و هفت صفر در طرف راست آن قرار گرفته است و اين عدد آن قدر بزرگ مى‏ باشد كه ما نمى‏ توانيم آن را بر زبان بياوريم .

    ولى مى‏ توانيم بگوييم كه به قاعدۀ هر كوآزر در هر بيست و چهار ساعت ده هزار ميليارد برابر خورشيد سوخت مى‏ سوزاند و لذا دنياى اصلى كوآزر است يعنى دنياى اصلى از آن شروع مى‏ شود و چون راديوتلسكوپ‏ها هنوز قدرت آن را ندارد كه ماوراى كوآزر را ببيند منجّمين و علماى فيزيك نمى‏ توانند بفهمند كه وسعت دنياى اصلى كه از كوآزر شروع مى‏ گردد چقدر مى‏ باشد و چون از وسعت جهان حتّى به طور تخمين بدون اطلاع هستند نمى‏ توانند حساب كنند كه در جهان چند خورشيد وجود دارد تا چه رسد به اين كه به تقليد ارشميدس و ادينگتون درصدد برآيند كه اتم‏هاى موجود در جهان را محاسبه نمايند . (مغز متفكّر جهان شيعه : 367)

    اين كوآزرهايى كه بعضى از آن‏ها تا زمين 9 هزار ميليون سال نورى فاصله دارند آيا آغاز جهان هستند يا وسط دنيا يا پايان جهان؟

    خورشيد ما كه در قبال كوآزرها يك چراغ خاموش است با اين كه در هر بيست و چهار ساعت ما ، چهار صد ميليارد تن هيدروژن را مبدّل به هليوم مى‏ كند تا اين كه ما و سيّارات ديگر داراى نور و حرارت باشيم تا ده ميليارد سال ديگر خاموش نخواهد شد .

    وقتى عمر خورشيد ما اين قدر باشد مى‏ توان از روى حدس و تخمين فكر كرد كه عمر يك كوآزر چقدر مى ‏باشد .

    با يك مقايسه و تخمين ساده ، عمر كوآزر از نوع آنهايى كه با زمين 9 هزار ميليون سال نورى فاصله دارد از هزار ميليارد سال بيشتر است و چون در اين جهان خورشيدهايى هم مثل خورشيدهاى‏ ما وجود دارد كه ده ميليارد سال ديگر خاموش خواهد شد ناگزير به حكم عقل و علم بايد تصديق كنيم كه ما در يك دنياى واحد زندگى نمى‏ كنيم و دنياهاى متعدد جزء هستى است . (مغز متفكّر جهان شيعه : 365)