عزادارى(1) براى امام حسين علیه السلام

قبل از خلقت آن حضرت

در بعضى از روايات تصريح شده است كه زمين و آسمان و آنچه‏ در آن‏ ها است قبل از خلقت امام حسين علیه السلام و پيش از ورود آن‏ حضرت به اين دنيا براى آن حضرت گريه كرده‏ اند.

مرحوم شيخ جعفر شوشترى مى‏گويد بنابر بعضى از روايات اوّلين ‏چيزى كه خلق شده نور امام حسين علیه السلام و ساير معصومين علیهم السلام مى‏ باشد، و مى ‏افزايد:

همه مخلوقات بر آن حضرت گريه كرده ‏اند. ايشان روايتى از رسول خدا صلّی الله علیه وآله نقل مى‏ كند كه آن حضرت فرمودند:

«حسين منّى وأنا من حسين».(2)

(حسين از من است و من از او هستم).

و همچنين روايت ديگرى كه رسول خدا صلّی الله علیه وآله فرمودند:

«أنا من حسين و حسينٌ منّى»(3)

(من از حسين هستم و حسين از من است).

گفتار رسول خدا صلّی الله علیه وآله: حسين از من و من از حسينم و همچنين: من از حسين و حسين از من است در اين دو روايت، به‏ جهت خلقت واحد نورى رسول خدا صلّی الله علیه وآله و امام حسين علیه السلام است.

روايت دوّم، دلالت بيشترى بر عظمت نور امام حسين علیه السلام دارد.

ايشان مى ‏فرمايد نه تنها اين عالم بلكه موجودات همه عوالم برآن حضرت گريه كرده‏ اند و مى‏ افزايد:

گريه اين عوالم نه تنها بعد از قتل آن سرور است، بلكه پيش ازتحقق آن بوده، چنانكه در زيارت سوم شعبان از حضرت حجّت ‏غائب عجّل الله تعالى فرجه الشريف مأثور است:

«بكته السماء ومن فيها والارض و من عليها ولمّا يطاءلابتيها»(4)

(آسمان و زمين و آنچه در آن‏ ها است بر آن جناب گريه كردند و حال اين كه هنوز قدم به عرصه دنيا ننهاده بود).(5)

______________________________

(1) «عزا» در لغت به معناى صبر و در عرف به معناى اندوهگين بودن و ناله و زارى كردن ‏در سوگ اشخاص است. در فرهنگ شيعى، عزا و عزادارى اصطلاحا به عموم رفتارها و اعمالى گفته مى شود كه در سوگ بزرگان دين به ويژه معصومين وخصوصا امام‏ حسين علیه السلام ، برگزار مى شود. اين آيين با انگيزه ى دينى مانند تقرّب و ابراز محبّت وارادت به ايشان و اظهار غم در مصيبت آن ها در قالب برگزارى مجالس و مراسم ‏مشخص انجام مى ‏شود. به فرد سوگوار، «عزادار» گفته مى شود. «عزاخانه» نيز از جمله نام‏ هايى است كه براى مكان ‏هاى محل برگزارى عزادارى به كار مى ‏رود.

   در منابع شيعى، روايت هاى بسيارى از امامان شيعه در تشويق شيعيان به اقامه‏ى عزادر مصيبت امام حسين علیه السلام آمده است...

   مرحوم شيخ مفيد در امالى از امام صادق علیه السلام روايت كرده است: «هركس يك بار چشمانش بر ما و خونى كه از ما ريخته شد و حقّى كه از ما پايمال شد و آبرويى كه از ما ريخته شد يا بر كسى از شيعيان ما گريان شود خداى تعالى او را ساليان سال، در بهشت‏ جاى خواهد داد». امامان شيعه خود نيز براى امام حسين علیه السلام عزادارى مى ‏كردند و مى‏ گريستند. (فرهنگ سوگ شيعى: 345.)

(2) بحارالانوار: 43 / 271 ، كامل الزيارات: باب 14 ص 53.

(3) بحارالانوار: 43 / 296 ، مناقب: 3 / 226.

(4) بحارالانوار: 98 / 347 ، مصباح المتهجّد: 758.

(5) ترجمه خصائص حسينيّه: 92.